Grudniowy blues

[MistrzX]

„W Adenie widziałem wychudzone dzieci tak bardzo niedożywione, że z trudem otwierały oczy” -
zastępca sekretarza generalnego ONZ ds. humanitarnych Mark Lowcock
Grudzień 2018 r.


pamiętam to pełne niepokoju oczekiwanie
to już
nie
odpowiadała czekoladka w kalendarzu

a może teraz
jeszcze nie

krzątanina mamy
niecierpliwe strzepywanie płatków śniegu z czapki

już
nie

karp w wannie z trudem łapał powietrze
w którym unosił się zapach makowca

teraz
nie

tupałem gniewnie ociekającym zimą butem
łańcuch leniwie opadał na gałązki choinki
tata spał

już
jeszcze chwila

to niesprawiedliwe
myślałem
tak długo jestem grzeczny

w końcu spełnienie
miało czerwoną kokardę

dziś wiem że nadużyłem twojego zaufania
zawiodłem
święty mikołaju

[Michael]

Proponujé tak:
- pamiétam pelne niepokoju oczekiwanie
- niesprawiedliwe
- naduzylem

a Twój Wiersz bédzie w pelni Grudniowym Bluesem.

Pozdrowienia,

M.

[Hanna L.]

Fajny wiersz tylko koniec bym zmieniła.
Pozdrawiam

[firletka.]

Za Hanią. Choć wiem, że puenta nawiązuje do cytatu.
Nie zawsze fajnie jest być dzieckiem, ale w tej rzeczywistości, jaką opisałeś bardzo fajnie

[Mariola Kruszewska]

Udało się.
Jest cytat, niepokojący, budzący sprzeciw. Potem obraz jak z większości domów. Ja bym dodała zapach pasty do podłóg, chyba Buwi. Może nie tupałam, może nie domagałam się - na to bym się nie odważyła - ale owo oczekiwanie dobrze pamiętam. No i na koniec to zestawienie grzeczności peela z niezawinioną winą dzieci z cytatu. I rumieniec wstydu.

[Bożena]

Podoba mi się- cóż kilka razy doświadczyłam podobnie-pozdrawiam

[Wiesława Ptaszyk]

Przypomniało mi się moje dzieciństwo...Święta były skromne, bez prezentów, ale zawsze radosne...jednak nikt nie był głodny.
Ciekawy wiersz. Pozdrawiam

[neuroleptyk]

Bardzo mi się podoba.