Namiastka

[Irena]

woda uspokaja
lubię rozkołysaną kąpiel

bezpieczna jak nieważkość płodowa
z biciem matczynego serca

rozwiązaniem
korek na łańcuszku
zamiast odcięcia pępowiny

i znów świat
oślepiający
głośny

daje klapsa

[perełka]

o tak, ciepła kąpiel pomaga ( zawsze;-))) zwłaszcza, gdy życie daje klapsa
pozdrawiam Irenko

[Wiesława Ptaszyk]

Ukołysał mnie Twój wiersz Dobry wiersz

[maybe]

Rzeczywiście, kąpiel może się kojarzyć z powrotem do łona matki. Teraz rozumiem tych kochających przebywanie w wannie wypełnionej ciepłą wodą :)

[Tomasz Kowalczyk]

Prawdziwe życie to seria klapsów - od tego pierwszego... Czas, dający ukojenie, jest mocno ograniczony... Nie ma rady - trzeba się zmierzyć z rzeczywistością.

Pozdrawiam

[niezapominajka]

Spokój widać w Twoim wierszu... Na przekór światu :-)

[firletka.]

Nie widzę w tym wierszu spokoju. Raczej jest bardzo niepokojący. Dobrze, że nie musiałam dostać klapsa zaraz po urodzeniu.
'Pozdrawiam

[księżycowa]

Też lubię ciepłą, ba! gorącą, rozkołysaną kąpiel:)
Choć na moment zachłysnąć się, zapomnieć, rozluźnić.
Czuję Ireno, że oprócz głównego wątku, który wibruje wokół kąpieli jest tu coś więcej.
Pomyślałam nawet o oczyszczeniu, spłukaniu z siebie tych klapsów codzienności, co daje nam poczucie komfortu, lekkości, lepszości:) Miło było przeczytać i podumać, pozdrawiam.

[Koberka]

Subtelność i realizm... zderzenia, kontrasty. Ładnie

[Irena]

Bardzo mnie cieszy, że zechcieliście chociaż koniuszek palca zamoczyć w tej kąpieli :)
Bywa tak, że z niej już by się chętnie nie wychodziło....



Dobrego tygodnia dla wszystkich, którzy mnie czytają.........................Ir