Ławeczka
Moderator: Tomasz Kowalczyk
Pusta jest ławeczka w parku
chodziliśmy tam na spacer
poczułem jak mocniej
bije mi serce
przeżyłem pierwszy pocałunek
szeptałem czule
Czas minął nie ma nas
ławeczka została i czeka
patrzę na nią
ciekawy jestem
komu przypadnie
szczęśliwe miejsce
wśród pachnących róż
gdzie rodzi się miłość
od pierwszego spojrzenia
chodziliśmy tam na spacer
poczułem jak mocniej
bije mi serce
przeżyłem pierwszy pocałunek
szeptałem czule
Czas minął nie ma nas
ławeczka została i czeka
patrzę na nią
ciekawy jestem
komu przypadnie
szczęśliwe miejsce
wśród pachnących róż
gdzie rodzi się miłość
od pierwszego spojrzenia
Ostatnio zmieniony ndz 27 sty, 2019 przez Sarek, łącznie zmieniany 4 razy.
- Tomasz Kowalczyk
- Administrator
- Posty: 4449
- Rejestracja: wt 10 cze, 2014
Banał. A może inaczej? Czy musisz pisać tak dosłownie??? Daj się czytelnikowi domyślić.Sarek pisze:bicie twojego serca
przeżyłem pierwszy pocałunek
Nieładne powtórzenie.Sarek pisze:chodziliśmy do niej na spacer
poczułem na niej
Bez tego fragmentu. Zbyt lukrowany.Sarek pisze:gwiazdy kibicowały nam
szeptaliśmy czule
I znowu powtórzenie.Sarek pisze:patrzymy na nią
I znowu lukier. I znowu dosłowność.
Ale temat interesujący. Napisz coś o ławeczce, ale dodaj metafory. Bez banału rodem z pamiętnika egzaltowanej nastolatki.
Pozdrawiam
Każdy jest kowalem własnego losu. Nie każdy Kowalczykiem.
-
- Posty: 832
- Rejestracja: ndz 14 lut, 2016
Zgadzam się z Tomkiem. Pozdrawiam autora.
"Każdy człowiek jest jak księżyc. Ma swoją drugą stronę, której nie pokazuje nikomu"
Nawiasem mówiąc: w jednym z europejskich krajów jest powszechnym zwyczajem ustawianie pamiątkowych ławeczek właśnie z tabliczkami wyjaśniającymi, komu są poświęcone...
Pozdrowienia,
M.
Pozdrowienia,
M.
Ostatnio zmieniony wt 29 sty, 2019 przez Michael, łącznie zmieniany 1 raz.