Mniszka 3

[Hexe]

noc
buszuje w zakamarkach
zza butwiejących framug
wdzierają się rytmy
unosząc słowa

dźwięki świdrują głowę
nadludzie odziani w siną mgłę
piewcy przestworzy
a gamy dziurawią
oziębłe serca

ciało rozkołysane jak ocean
wśród rozigranych fal
emanuje
nieujarzmioną miłością

do Boga

[Tomasz Kowalczyk]

Noc,
buszuje w zakamarkach.
Zza butwiejących framug
wdzierają się rytmy,
unosząc w przestrzeń słowa.

Dźwięki świdrują w głowie.
Nadludzie, odziani w siną mgłę,

Aż cztery przyimki "w" w początkowych wersach.
Zbyt wiele przecinków: usuwamy je po "nocy" w pierwszej zwrotce, z drugiego wersu drugiej strofy oraz po rzeczowniku "fal".
Zabrakło mi wątpliwości, które ewentualnie mogłyby zostać wyartykułowane w trzeciej cząstce.
Ta "nieujarzmiona miłość do Boga" jest taka nadludzka...

Pozdrawiam

[Hexe]

Tomku bardzo dziękuję za podpowiedzi, coś tam poprawiłam, ale jeszcze raz przeanalizuję.

Pozdrawiam