Chodząca we śnie

[Leon Gutner]

Popatrz w dal chodząca we śnie
rozbudzona nieświadomie
w środek nocy wtargnął czerwiec
i rozgościł w skurczu
powiek

tam za oknem znika cicho
mglistość co cię w mrok prowadzi
spać do rana pachnie pychą
trzeba na to coś
poradzić

tyle mojej bezsenności
jest w tej twojej że aż płacze
kiedy w sobie mnie ugościsz
wszystko będzie tak
inaczej

nie pamiętasz gdy się budzisz
nic z nocnego wędrowania
senny ranek noc ostudził
dzień urodził nowy
banał

czekam aż otworzysz oczy
i poczujesz świt tak mocno
zawstydzona mrokiem nocy
cicho wpuścisz mnie przez
okno

nie patrz w dal chodząca we śnie
w dali można tylko znikać
pewnym jak zegarek tęsknię
lunatyka
luna tyka

[Liliana]

Pięknie napisane, Leo.

[Wiesława Ptaszyk]

Lepiej chodzić we śnie niż śnić na jawie...chyba.

Ujmujące strofy

Pozdrawiam

[J-23]

Popatrz w dal chodząca we śnie

Może na inną planetę warto zabrać Peelkę.


Powiedziałbym:
Miło się czyta , ale to mało.

Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Dziękuję Lili .

Ptaszyku - nie ważne jak i w czym się chodzi ważne że się chodzi i najważniejsze byle bezpiecznie .

Jocie - sprawa dotyczy tylko tej planety .
Wcale ci się nie dziwię - mi też za mało .

Dziękuję za czytanie i opinię .

Z uszanowaniem L.G.

[Tomasz Kowalczyk]

Czasami trudno jest odróżnić sen od jawy. Czasami bardzo niechętnie otwieramy oczy...
Piękny wiersz...

Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Czasami tak właśnie jest Tomku . Czasami w nocy . Bywa że i w dzień.
Dziękuję za obecność refleksję czytanie i książeczkę Miszy .
Tak jak myślałem jest przednia .

Magdo - dziękuję za współklimaty .

Z uszanowaniem L.G.