Jednostka upływu czasu

[Irena]

słońce wbija się w środek horyzontu
zanim wyleje ulica noc spadnie cieniami z fasad domów
niczym stare firanki

poranek pokroi śniadanie rozmaluje pajdy siły
opadną wieczorem zamykanymi okiennicami
powiek nie skleja mrok same lgną do siebie

pod sierpem księżyca poległ dzień
kolejny roznieci promień ukryty przed nocą
w pościeli z ładunkiem snu

[Liliana]

pod sierpem księżyca poległ dzień

noc spadnie cieniami z fasad domów
niczym stare firanki

Pięknie, Irenko!

[cortessa]

Nie za pierwszym razem trafił do mnie Twój wiersz, ale wstrzymałam się z końcowym komentarzem. I dobrze zrobiłam; wiersz mocno we mnie "siedzi".

[Irena]

Liliano , cortesso - moje oczy radują się widząc Was pod moim słowem
Udanego tygodnia

[Ewa Kłobuch]

pod sierpem księżyca poległ dzień

To jest świetne!

[Grain]

Gondol Jerzy z nad Wisły barkami woził piach aż sierp księżyca znikł.

[Tomasz Kowalczyk]

Będę kolejnym komentującym, który podkreśli wyrażenie "sierp księżyca". Ale w sensie negatywnym - to mało odkrywcze wyrażenie.

Pozdrawiam

[cortessa]

Będę kolejnym komentującym, który podkreśli wyrażenie "sierp księżyca". Ale w sensie negatywnym - to mało odkrywcze wyrażenie.

Pozdrawiam

To prawda, ale zechciej, proszę, rozpatrzeć to wyrażenie w szerszym kontekście.

[Irena]

Serdeczności posyłam moim czytelnikom