przenikanie

[Wiesława Ptaszyk]

przechodzą obok
ale nie chcą rozmawiać

niechby chociaż skinęli głowami

ojciec nawet się nie odwróci
jak daleko może biec za rowerem
ośmioletnie dziecko

pół roku nie widziała rodzeństwa
nie chce nowej sukienki ani kolczyków
w domu suchy chleb smakował lepiej

matka chwyta mokrą ścierkę
nie wiadomo na kogo pomstuje
bezpieczniej przeczekać w ogrodzie

zaraz dostanie do ręki łańcuch
krowa wejdzie w szkodę ktoś powie
że też rodzice nie mają sumienia

wczorajsza burza zmiotła nagrobki

cisza
nie przynosi ukojenia

[Hanna L.]

Pięknie, Wiesiu.
Pozdrawiam

[Wiesława Ptaszyk]

Magdo, Haniu - serdecznie dziękuję , wiersz tyle co napisany jeszcze się z nim zmagam.

Pozdrawiam ciepło

[Tomasz Kowalczyk]

Z przyjemnością czytam Twoje wspomnieniowe opowieści, Wiesiu.

Pozdrawiam

[Liliana]

Z niezmiennym zainteresowaniem, Wiesiu.

[Wiesława Ptaszyk]

Tomku, Lilianno - dziękuję, zawsze mam tyle wątpliwości...

Serdecznie pozdrawiam

[cortessa]

Jestem po lekturze Twojego tomiku, dlatego bardzo bezpośrednio odbieram twój wiersz.

[Wiesława Ptaszyk]

Bardzo mi miło, że zechciałaś przeczytać, mam nadzieję, że lektura nie zawiodła

[anastazja]

Takie obrazki zawsze w nas pozostają. Przytulam wiersz

[lilo]

[Wiesława Ptaszyk]

Anastazjo, Lilo - dziękuję i pozdrawiam

[perełka]

dobrze, że zatrzymujesz takie chwile w kadrze- Wiesiu, są jak Twoje zdjęcia- dotykające wnętrza

[Wiesława Ptaszyk]

Perełko - dziękuję

[firletka.]

Ptaszku, u Ciebie jak zwykle do zamyślenia

[Wiesława Ptaszyk]

Firletko - jak miło Cię gościć