Anioł

[roztańczona]

Choć nie poznałam Twojego imienia,
nie usłyszałam Twojego głosu,
zdążyłam zapisać w swoich wspomnieniach
spojrzenie Twoich niewinnych oczu.

Gdy idę do ludzi, zakładam maskę
z porcelanowym sztucznym uśmiechem.
A w dłoni ściskam malutki obrazek,
który będzie przypominać Ciebie.

Powierzam Cię białej matce bez twarzy,
pośród niewinnych będziesz bezpieczne.
Głęboko w sercu zostaniesz na zawsze,
może spotkamy się w naszym niebie.

[Hexe]

Masz w wierszu zaburzony rytm.
W pierwszej strofie nadmiar zaimków osobowych.
Niepotrzebnie piszesz zaimki os. dużą literą.

Pozdrawiam

[roztańczona]

Hexe, bardzo dziękuję za wskazówki. Nagromadzenie zaimków było akurat celowe, może rzeczywiście niezbyt trafny zabieg, ale ma swój cel ;)

[Leon Gutner]

Nietrafny zabieg . Trzeba unikać . Warto poprawić ten zaburzony rytm bo wierszyk przyjemny .

Z uszanowaniem L.G.

[roztańczona]

Leonie, dziękuję za opinię. Rytm na pewno poprawię, jeśli będę miała siłę wrócić do tego wierszyka. Może i jest przyjemny, jednak niestety nie dla mnie.

[Hanna L.]

Smutny. Dużo dobrego i siły, by dalej iść życzę peelce.
Pozdrawiam

[Tomasz Kowalczyk]

Hexe ma rację. Nagromadzenie zaimków nie może być celowe. To typowe pójście na łatwiznę, ponieważ zastępuje każdy rzeczownik. Warto trochę popracować nad tekstem.

Pozdrawiam

[roztańczona]

Hanno, Tomaszu, dziękuję!

[Liliana]

Rytm faktycznie w wielu miejscach siada, ale przy drobnych zmianach można go poprawić.
Co do zaimków, które są pisane wielką literą - myślę, że to celowy zabieg, ponieważ rzecz jest o utracie najbliższej osoby /dziecka/ i peelka pragnie to podkreślić. Tak to ja odczytuję.

[Michael]

Za emocje pod wierszem


Pozdrowienia,

M.

[roztańczona]

Liliano, dokładnie to chciałam uzyskać. Dziękuję za opinię :)
Michaelu, dziękuję!

[cortessa]

Generalnie unikamy stosowania zaimków w poezji, bo czynią frazy ubogimi stylistycznie. "Zaimkoza" to niedobra przypadłość.
Spróbuj teraz wykonać pewne ćwiczenie: Zmień pierwszą cząstkę tak, aby pozostał w niej tylko jeden zaimek. Na pewno się da, a Twój wiersz mocno by na tym zyskał.