Nocna zmiana

[Michał Gajda - ku pamięci]

Złe miejsca widać wyraźniej o zmierzchu,
gdy słabe słońce dogasa powoli.
Krążą, w latarni mętnej aureoli,
ci, którzy zasnąć nie mogą lub nie chcą.

Na wiecznym ciągu. Daty im się mylą,
twarze znajomych, żywych i umarłych.
Imiona kobiet dawno się zatarły.
Dzień bywa rokiem, a czasami, chwilą.

Na kontuarze, w zakopconej sali,
pieczęcie kółek po wypitych setkach
dały przepustkę. Betlejem i Mekka,
gdzie się w żarówkach wieczny ogień pali.

Gdy świt nadchodzi, w szkle butelek błyska
słoneczny promień. Nagle głosy milkną.
Wszyscy przepadli i zostały tylko
odciski palców na pustych kieliszkach.

[Michael]

[perełka]

[Liliana]

[Leon Gutner]

[Hanna L.]

[Tomasz Kowalczyk]

[Boogie]

[niezapominajka]

[cortessa]