Masz oczy jak rozlana niebieska plama

[Irena]

kłaczek z różowej chmury smakuje migdałami
słodko-gorzki kawałek kradzionej leguminy
zakopuję się w niej przypinając
twoimi ramionami niczym pasami bezpieczeństwa

ma trwać
nie potrafię chłonąć codziennej prozy
czuję się jakbyś wysadził mnie
na środku drogi i odciął stopy

czekam
wrócisz i przywieziesz płomień w oczach
gdzieś w dole brzucha zaczynają
wirować maleńkie tornada

[Tomasz Kowalczyk]

kłaczek z różowej chmury smakuje migdałami

Lubisz narzędnik...
jak migdały

nie potrafię chłonąć codziennej prozy

A gdyby opisać tę frazę - bądź co bądź dosyć powszednią - trochę inaczej?

Pozdrawiam

[Irena]

kłaczek z różowej chmury smakuje migdałami

Lubisz narzędnik...
jak migdały

nie potrafię chłonąć codziennej prozy

A gdyby opisać tę frazę - bądź co bądź dosyć powszednią - trochę inaczej?

Pozdrawiam

Ano :) tak, lubię nadrzędniki, staram się unikać "jaków" :)
Wers o powszedności, nie może być nadęty, wydumany...tylko powszedni, tak jak codzienne szare życie.

Jeszcze zapewne kiedyś tam, do niego wrócę i przemaluję gruntownie...........a może zamaluje, tak jak będzie wskazywała szarość dnia...jeszcze nie wiem.

Dziękuje za słowo i pozdrawiam

[lilo]

No będę wracać...sporo siebie znalazłam w Twoim wierszu...bardzo dobry

[Irena]

Magdo. Lilo - dziękuję za czytanie i słowo u mnie

[cortessa]

Z tym narzędnikiem Tomek ma pewnie rację, ale nie da się ukryć, że to piękny, poruszający utwór.

[Michael]

Ireno, za chwile i skojarzenia przy Twoim wierszu.

Pozdrowienia,

M.

[Liliana]

Od kłaczka z różowej chmury po wirujące maleńkie tornada świetne!

[Irena]

cortesso, Michaelu, Liliano - cieszą mnie każde odwiedziny i słowo od czytelnika


Serdeczności posyłam...................................Ir

[Wiesława Ptaszyk]

Zadumałam się nad Twoim wierszem Irenko, dobrze trwać przy pragnieniach wybiegających poza codzienność.

Serdecznie

[Irena]

Wiesiu, dziękuję za czytanie i słowo