powtarzający się sen ze zmianą pór roku

[Łucja Kucińska]

wiatr rozpostarł dywan z liści
przy drodze wiejska chata
dalej ruiny zamku
i dąb wsparty o świątynię

stoję w kruchcie z walizką w ręku
w głównej nawie oślepiający blask przenika ludzi
płoną w nim jak pochodnie
i tylko przez chwilę
zarys ich cieni drży na posadzce
blednąc - znika w jasności

może i ja jestem cieniem
pojawiam się i znikam
w zależności od światła
które dotyka stanu skupienia

znów jestem w tym miejscu
z tą różnicą że jest wiosna i grzęznę w błocie
w chacie stara kobieta kreśli znak krzyża
na bochenku chleba
języki ognia tańczą nad paleniskiem
latem stopy chłodzą źdźbła trawy
zimą marznę brnąc w zaspach

tylko walizka ta sama
gdy próbuję zajrzeć do środka
ktoś dotyka ramienia
i każe się zbudzić
jakby strzegł tajemnicy
ukrytej wewnątrz

[Boogie]

Podoba mi się ten sen, ale gdyby zakończyć na "obudź się" ? Pozdrawiamy B&B

[Łucja Kucińska]

pisałam z marszu. muszę pomyśleć i pewnie coś zmienię.
dzięki za sugestie :)

[Tomasz Kowalczyk]

Jakże pięknie jest Cię ponownie czytać, Łucjo!
W poniższych wersach zauważyłem literówki:

może i ja jestem cieni

w chacie stara kobieta kreśli znak krzyż

ktoś dotyka ramienia i krzyczy – obudź się
jakby strzegł tajemnicy
ukrytej wewnątrz

ktoś dotyka ramienia
i każe mi się obudzić
Moja propozycja: dzięki takiemu zabiegowi zachowana zostanie narracja, przekaz skonstruowany mową zależną.

Pozdrawiam

[Łucja Kucińska]

Dzięki Tomku:) czytałabym pewnie z dziesięć razy i literówek bym nie zauważyła.
a może tak:
ktoś dotyka ramienia
i każe się zbudzić

To prawda - dawno mnie nie było. Może się jakoś zmobilizuję i zacznę częściej zaglądać.

[Liliana]

Podoba mi się, począwszy od tytułu.

[J-23]

tylko walizka ta sama

gdy próbuję zajrzeć do środka

Może lepiej nie zaglądać, będzie łatwiej.

Pozdrawiam

[Lidia]

Znam te cykle, znam te stany, znam podobnego rodzaju sny

Serdecznie