Po wietrze

[Boogie]

Don Michaelu - :) paradoks to klucz do mojej osobowości:), a ile przyjemności po mojej stronie:), dzięki, pozdrowienia ślemy B&B:)

[Liliana]

Przecież rozwijałem skrzydła,
zapominając, że jestem nielotem.

Bo czasem trzeba iść wbrew, a nie za.

[Michael]

Boogie - rozumiem (paradoksalnie), że wspomnianej przyjemności miałeś całkiem sporo.
Liliano - czasem paradoksalnie "wbrew" utożsamia się z "za".
Przekonałem się o tym.

Pozdrowienia,

M.

[Boogie]

Lili - no tak, tylko to przyciąganie...(nie) ziemskie... ale jak zawieje to polecę, to co, że później glebogryzarka:), dziękuję, serdeczności ślemy B&B


Michael - Donie:) co nie jak tak:), łoczywiście że sporo:), dzięki, pozdrawiamy B&B

[ALUTKA]

[maybe]

Z Twoich ostatnich wierszy, ten najbardziej mi się podoba. Z przyjemnością

[Boogie]

ALUTKO - pięknie dziękuję za różyczkę, serdeczności ślemy B&B

Maybe - i nie jest to ostatnie słowo:), tudzież wiersz, Twoja przyjemność jest i moją:), dziękuję, serdeczności ślemy B&B

[Wiesława Ptaszyk]

Zdaje się, że i ja podążam w stronę światła, choć trudno przebić się przez mrok.
Bardzo spodobał mi się Twój wiersz

[Boogie]

Wiesiu - bardzo się cieszę, że Ci się podobało. Cóż, każdy tam podąża. "Słońcem byliśmy, cieniem jesteśmy, słońcem będziemy, dziećmi swych dzieci." Taka kolej rzeczy. Dziękuję, serdeczności ślemy B&B