odważysz się

[spirytysta]

gdy za czterdzieści lat odpowiesz na rewers
biblioteczny przeczytaj mnie na głos
wtedy uważaj budząc poskładane usta z piasku

gdy za czterdzieści lat cofniesz rękę z grudą
ziemi i przeczytasz mnie na głos
już nie będziesz samotna tak bardzo

bo staniemy razem za granicą gdzie liczydło
przestanie liczyć nas na głos

[Boogie]

Nie odwaga tu się liczy, a wyobraźnia. Zmysły prysną, pozy znikną, poza będziemy postrzegać. Pozdrowienia ślemy B&B.

[spirytysta]

Boogie, ale żebym to zrozumiał, muszę przeżyć swoje...

[Boogie]

Oczywiście, trudno przeżyć czyjeś;). Karma jest indywidualna, śpiewali nawet - przeżuj to sam;).

[Michael]

Spirytysto, to prawda: "(...) staniemy razem za granicą (...)".
Boogie, masz rację: "(...) poza będziemy postrzegać."

Ta sama treść, innymi słowy przedstawiona. Tyle, że to już NIE będzie ten sam rozdział, a międzyfragment przed kolejnym. Radosne to i smutne zarazem.
Bo jakoś z biegiem czasu i przywiązanie staje się trwalsze. Pustka głębsza i jeszcze coś jakby mocniejsze po stracie.

Toast, Autorze.

Pozdrowienia,

M.

[Tomasz Kowalczyk]

Świetny pomysł na wiersz i równie świetna realizacja! Trochę inaczej wyobrażałem sobie puentę, ale każdy z nas inaczej przeżywa wzmiankowany temat.

Pozdrawiam

[cortessa]

I ja przeczytałam Twój utwór z przyjemnością.

[spirytysta]

dziękuję :)

[księżycowa]

Zatrzymał. Przede wszystkim dlatego, że jest bogaty w znaczenia, a przy tym nienachalny (w tym temacie łatwo można było przekombinować) Napisałeś go z taktem i rozwagą.

[perełka]

spirytysto jak to miło poczytać tak dojrzałe słowa, u tak młodego ( wiekiem;-)) człowieka