Przedłużki

[Florian Konrad]

"Jest ciebie cała ściana, sklonowanej w dwunastu wersjach poruszających się do taktu, zduplikowanej w prawie niezauważalnych wariantach koloru i kontrastu"
Jo Nesbo "Pentagram"

czuję w tym coś ponadnormalnego
horrorystyczne przeciąganie momentu
uderzenia w drzewo
zamiast - trach! - jednym, szybkim ruchem
wbić się, pęknąć na sto i pół kawałka
przewlekamy przykrą chwilę, z każdą sekundą
jesteśmy bogatsi o gram kory, o słój, drzazgę
lżejsi o kropelkę krwi

widzę w tym żałosność
zdychanie na ceracie w kwiaty
rośllinę, która nie może się ukorzenić
tylko po to, by za moment zwiędnąć

wiem, powinno się przeciąć półmartwotę
(lepiej ogłuchnąć, niż z uporem maniaka
puszczać jedną piosenkę
z gatunku nostalgianek
pościelówkową balladę bez refrenu)
ale, cholera, gdzieś zapodziałem nożyczki

niech dogniwa w spokoju

piszę to siedząc w rozbitym deloreanie
z kaseciaka leci Mayhem
coraz bardziej dociera do mnie, że
nie da się przenieść w przeszłość

(black metal, stare auta i miłość
- leitmotiwy większości moich tekstów
to chyba niedobrze
starasz się, człowieku, być poważny
a wychodzi ci Euronymous pozujący z piwem
na tle trabanta
jest takie zdjęcie
poszukaj w sieci, jak nie wierzysz)


https://lastfm-img2.akamaized.net/i/u/7 ... 8f6558f180