Nie należy wierzyć wróżbom

[Latima]

Delfy.
Noc wyciąga ramiona po zostawione
bagaże z historiami podróżnych. Otwiera tajemnice,
ustawia w kolejkę oczekujących.

Kobieta, której powierzyłeś nić, aby przędła
kilim lub żywot, spijała słowa z twoich wierszy
pisanych w pospiesznym. Potem śpiewała dla mijanych
świateł, abyś uwierzył, że to wędrówka Odysa
do Itaki. Wysiadła bez uprzedzenia. Krzyczałeś
w głuszę - kłamałaś, kłamałaś. Nie zmienia się epilogu!
Zastukotały koła na rozjeździe.

Pytia wzruszyła ramionami

[Liliana]

La, cudny wiersz!

[Latima]

dziękuję, Ty moja fanko! , la

[Michael]

Pozdrowienia,

M.

[Liliana]

No, przyznaję się - jestem Twoją fanką. Sama tak pisać nie potrafię, to się chociaż pozachwycam.

[Wiesława Ptaszyk]

I ja czytam z zachwytem Piękny wiersz

[Hexe]

Pięknie
Pozdrawiam

[Latima]

bardzo się starałam ani jednym słowem nie przegadać, cieszy mnie, że doceniacie, bardzo dziękuję La

[Tomasz Kowalczyk]

Piękny wiersz, Latimo.
Mam pytanie o średnik. Czy powinien wystąpić w wierszu?

Pozdrawiam

[Latima]

Tomku, szczerze? nie wiem. Dlaczego go wprowadziłam?
Kobieta, której powierzyłeś nić, aby przędła
kilim lub żywot; spijała słowa z twoich wierszy
pisanych w pospiesznym

Mnie się wydaje, że mamy taką sytuację - słowo kobieta łączy się przede wszystkim z sądem: spijała słowa (...), natomiast część środkowa jest tylko wtrąceniem. Po wtrąceniu ( tak mnie uczono), dajemy śrdenik. Wiem , na podstawie Słownika ortograficznego, że średnik ma podobne znaczenie, jakie ma przecinek. W wierszu bardziej odpowiadał mi śrdenik.
Dziękuję za miłe słowa, La

[cortessa]

Piękny utwór!
A średnik nie jest dobry w wzmiankowanym kontekście. Wtrącenie powinno być oddzielone przecinkiem.

[Mariusz]

Najbardziej podobało mi się powiązanie emocji, no i odniesienia do mitologii. Miło było czytać