Dwie strony medalu

[maybe]

Ten z parteru, spod szóstki, nieprzystępny człowiek,
tylko burknął dziś rano zamiast przywitania.
A z pierwszego, ta czarna, tak ściskała poręcz,
jakby schody się chwiały. Pewnie skacowana.

Zaś ci młodzi z trzeciego, do zabawy skorzy,
balowali pół nocy, a dziecko płakało.
Za to tamtej z przeciwka nieźle się powodzi.
Wystrojona, jak widać zarabia niemało.

Ten z parteru niedawno musiał oddać matkę
do zakładu opieki i teraz się dręczy.
A z pierwszego ta czarna, krótko po zawale
może czuć się niepewnie, stąd wsparcie w poręczy.

Zaś ci młodzi w panice wzywali lekarza,
gdy półroczne niemowlę zaczęło się krztusić.
Za to tamta z przeciwka, prócz ciuchów, ma raka.
Ale o tym nikt nie wie. I wiedzieć nie musi.

[Hanna L.]

Z przyjemnością i lekkim zaskoczeniem przeczytałam.
Pozdrawiam

[Vestka]

Aaaale sie podziało :D bardzo fajne!

[Michael]

Jakże prawdziwie.


Pozdrowienia.

[Leon Gutner]

Klimaty poza Leonem ale wiersz dobrze złożony , pomysłowy i świetnie się czyta.

Leo z przyjemną ciekawością.

Z uszanowaniem L.G.

[niezapominajka]

Sekrety - tylko dla nas, tak przynajmniej myślimy :-)

[Irena]

Ojej, jakie to prawdziwe. Prawie jak w moim bloku.
Są tacy wszystkowiedzący od których uciekam jak przed szarańczą.
Świetny wiersz

Pozdrawiam

[neuroleptyk]

podoba mi się Twój wiersz

[maybe]

Magda, Hania, Vestka, Michael, Leo, Niezapominajka, Irena, Neuroleptyk - dziękuję za odwiedziny i komentarze :)

Prawie jak w moim bloku.

Niestety, w moim też ;)
Pozdrawiam :)

[Liliana]

Basiu, Twój wiersz i Irenki dotyka tego samego problemu. Przeczytalam z ciekawoscią oba wiersze.

[ALUTKA]

[maybe]

Lili - tak wyszło ;)

Alinko - i całusy :*

Dziękuję :)

[januszek]

pozory mylą, a rzeczywistość drugą (ich) stroną ["medalu"]

widzę że mam dużo 'lektur' do nadrobienia

[maybe]

Tak właśnie bywa. Dziękuję :)

[spirytysta]

Ciekawy, kilkupiętrowy wiersz z mocnym akcentem na końcu. :)