Każdego dnia mniej

[Irena]

najpierw otwierały się drzwi
przenosił przez próg

kiedy brał za rękę
czuła jak plaster miodu
rozpływa się w ustach

lgnęła do niego
jak zziębnięte dłonie
do rękawiczek

potem otwarły się oczy

pierwsze czego się nauczyła
to nie płakać

teraz chciałaby umrzeć
kiedy się mówi o śmierci
ludzie są dla siebie milsi

[Krystyna Morawska]

Płomień kradnie wszystko, ale utrzymać żar to prawdziwa sztuka.
Czasami niewykonalna.

pierwsze czego się nauczyła
to nie płakać
teraz siedzi i czeka

kiedy się mówi o śmierci
ludzie są dla siebie milsi

Tak sobie czytam

[Vesper]

potem otwarły się oczy

pierwsze czego się nauczyła
to nie płakać

Czasem myślę, że taka jest kolej rzeczy... Że nie da się czuć tak, jak się czuło niegdyś... Bo wszystko przemija? I miłość także? Może... Podczas, gdy jedna na milion jest tą prawdziwą. I wówczas wszystko dzielone jest na dwoje: i łzy, i radości. Naiwnie wierzę, że tak bywa. Łatwiej z tą myślą iść przez świat.

U Ciebie zawsze życiowo, Irenko. I z nutą goryczy. Przez to autentycznie.
Dobrze Cię czytać.

[maybe]

Dużo tu smutku i rezygnacji. Ale wiersz ładny :)

[Irena]

Cóż, miłość jest ślepa, dopiero z czasem się otwierają oczy.

Wilgo, Magdo, Vesper i maybe - dziękuję za czytanie i słowo u mnie.

Pozdrawiam

[Margot]

Umiesz zbudować nastrój i przekonać czytelnika do treści zawartej w wierszu. To już profesjonalizm, Irenko.
Pozdrawiam.

[Leon Gutner]

kiedy się mówi o śmierci
ludzie są dla siebie milsi

Coś jest na rzeczy.

Z ciekawością L.G.

[Liliana]

Tak, miłość jest ślepa, ale ważne, żeby w porę przejrzeć na oczy.

Pozdrawiam, Irenko

[Wiesława Ptaszyk]

Trudno przenieść miłość przez życia...na pewno zmienia się tak jak my się zmieniamy. Jednak - teraz chciałaby umrzeć / kiedy się mówi o śmierci / ludzie są dla siebie milsi - wydaje mi się zbyt dużą ceną za okazanie uczucia, życie, jakie by nie było, wydaje się bezcenne...choć też niekiedy, choć z innych powodów, miewam chwile zwątpienia.

Serdecznie

[Irena]

„Zestarzej się przy mnie.
Najlepsze dopiero się zdarzy.”

R. Browning

...........to chyba marzenie każdego w związku, jednak nie każdy potrafi...:

„Nie wystarczy pokochać,
trzeba jeszcze umieć
wziąć tę miłość w ręce,
i przenieść ją przez całe życie.”

Auguste Bekannte


Dziękuję za czytanie i słowo


Serdeczności..................................................Ir

[cortessa]

Jeden z Twoich wierszy, do których będę z przyjemnością powracać.

[Lawiniusz]

Poruszył mocno

[Irena]

Poruszył mocno

- miał poruszyć.


Dziękuję i pozdrawiam

[Irena]

Jeden z Twoich wierszy, do których będę z przyjemnością powracać.

Cieszy mnie to ogromnie.
Dziękuję pięknie

[Latima]

dobry, mocny w wymowie wiersz! Czy myślenie - to już wszystko nie ma sensu, jest dobre? Ja uważam, że nie ma sytuacji bez wyjścia, tylko trzeba znaleźc w sobie siłę, aby zawalczyć. Najgorszym wg mnie wyborem jest rezygnacja. Doktorowi Rieux umiera żona, dookoła umierają ludzie. On leczy, chociaż doskonale wie, ( ci cholerni egzystencjaliści) że niewiele zalezy od naszych chceń, jesteśmy skazani na rodzaj fatum ( jak mówią inni - taka karma). To dlatego nie ma we mnie zgody na eutanazję. Skąd we mnie siła? Ja jestem dla siebie siłą i tylko ja. Sto razy padłam na pysk, a po roku poczułam, że jeśli nie dla siebie, to dla innych trzeba się podnieść, ale to ja, po traumatycznych przejściach, La