to skomplikowane

[Colett]

nie wiem czy wyznać mea culpa
że z braku czasu na love story
gdy w pelerynę deszcz zastukał
biegałam pośród parasoli

nie po raz pierwszy jak pamiętam
drogę pod górę zamiast schody
wybierać miałam - czym przeklęta?
bezwzględne życie constans tworzy

uparta niczym to rogate
co na przełomie roku znakiem
albo spragniony wiedzy żaczek
gnam po swojemu nie inaczej

wydawać się to może dziwne
bycie wciąż celem bez znaczenia
wierność dziś palcem tak po szybie
na horyzoncie niczym sędzia

zmieniała cyfry na zegarze
dzień był za krótki lub za długi
nikły marzenia w tłoku zdarzeń
i nikt już nie chciał śpiącej budzić

czego zabrakło dzisiaj nie wiem
prawdę pod dywan łatwo zamieść
czy winić siebie mam czy ciebie
gdy piszesz to skomplikowane

[Leon Gutner]

Nie trudno zgadnąć że Leonowi znów się kolejne, klimatyczne Coletowanie spodobało.

Z przyjemnością L.G.

[Vesper]

uparta niczym to rogate
co na przełomie roku znakiem
albo spragniony wiedzy żaczek
gnam po swojemu nie inaczej

Życie po swojemu to odwaga i dowód, że peelka jest wierna sobie, konsekwentna. Już samo to sprawia, że zyskała moją sympatię.

czy winić siebie mam czy ciebie
gdy piszesz to skomplikowane

Mówią, że wina zwykle leży gdzieś pośrodku. Choć pewnie granica jest bardzo ulotna... Może nie winić, tylko przyjąć rzeczywistość? Pójść dalej, bogatszą o to co się wydarzyło. Wiem - niełatwe. Ale wierzę, że peelka jest na tyle silna, że i z tym sobie poradzi.

Świetny, skłaniający do refleksji tekst, Ewo

[Krystyna Morawska]

Dla mnie to trochę rozliczeniowy wiersz, gdzie wszystko jest zamknięte
we właściwych słowach. Takie pisanie wymaga odwagi. Brawo

[Tomasz Kowalczyk]

Ale to wcale nie jest skomplikowane. Oczywiście "punkt widzenia zależy od punktu siedzenia..." Jednak patrząc na wszystko z perspektywy czasu, odnosi się inne wrażenie. Tylko najpierw trzeba dorosnąć, a wtedy niepostrzeżenie chichot losu wciśnie w dłoń czarny flamaster i zapyta, co byś skreśliła/wygumkowała...

Pozdrawiam