Podziemne miasto

[Krystyna Morawska]

żywi się ciemnością.
Nie dochodzi tutaj wiatr, ani światło.
Najważniejsze jest niewidoczne.

Zerwane więzy
zastygły w kamiennych złożach.
Jeszcze nie czują drgań powietrza,
słyszą pulsowanie krwi

- czerwonej jak liść poinsecji.

[Latima]

ciekawie, wielotorowo, bo czym jest to podziemne miasto? Pochodzę ze Śląska, może dlatego znam takie miejsca...., La

[Michael]

Wilgo, masz całkowitą rację: Najważniejsze jest niewidoczne.
Z przyjemnością

Pozdrowienia.

[Krystyna Morawska]

Latimo, dziękuję za chwilę zadumy nad wierszem
Michael - dziękuję za komentarz

[Vesper]

Cudowny klimat stworzyłaś w tym wierszu, wilgo. Ciemność nie musi kojarzyć się z czymś strasznym, niepokojącym, dla mnie to nade wszystko synonim tajemnicy i pokusy. Toteż przez pryzmat tych dwóch skojarzeń czytam Twoją opowieść. Podziemny świat jest obietnicą - przebudzenia, wejścia na nieznane szlaki, które mogą zaprowadzić wszędzie...

Ubiegłaś mnie, bo kiedy czytałam tekst po raz pierwszy, wczoraj - moją uwagę zwrócił wers

Najważniejsze jest niewidoczne.

Automatycznie pomyślałam o jednym z moich ukochanych pisarzy, Antoinie de Saint-Exupérym, który pisał: Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Widzę, jednak, że zmieniłaś ów wers na zapisany kursywą, toteż nie czepiam się już.

Dziękuję Ci za to podziemne miasto, za opowieść, która kluczy coraz to nowymi uliczkami wprost w objęcia ciemności. Ciemności, która intryguje i przyzywa.

[Krystyna Morawska]

Vesper,
dopiero Michael przypomniał mi, że nie zaznaczyłam kursywą
cytatu z "Małego księcia." Podświadomość to również podziemny świat.
Dzięki za szerokie spojrzenie.

Dziękuję, Magdo

[Tomasz Kowalczyk]

Ładnie poprowadzony wiersz. Mam zapytanie do ostatniego wersu:

- czerwonej jak liść poinsecji.

Używasz prostych fraz i to jest siłą wiersza. Nie byłoby więc lepiej zmienić poinsecję (nawet się źle wymawia) na gwiazdę betlejemską?

Pozdrawiam

[maybe]

Bardzo ciekawy wizerunek podświadomości. Zwłaszcza

Zerwane więzy
zastygły w kamiennych złożach.

Pięknie

[Liliana]

Trochę mrocznie, ale przecież życie ma nie tylko jasne strony.
Ciekawy obrazek, wilgo.

[Wiesława Ptaszyk]

Smutna do sfera, do której nie dociera światło...ale dopóki krew pulsuje można żywić nadzieję

[Dorota Chołody]

Wiersz budzi niepokój i każe się zastanowić nad znaczeniami...


_

[Hanna L.]

Kto wie, co może się tam zalęgnąć. Wciągający jest Twój wiersz, Wilgo.
Pozdrawiam

[Krystyna Morawska]

Odzyskanie tego, co zostało zabrane zabiera wiele czasu, ale jest możliwe.

Dziękuję wszystkim za komentarze i poświęconą chwilę przy wierszu.

[Plejada]

Dla mnie to wiersz o tym, o kryje się wewnątrz nas. Coś, co w każdej chwili może wyjść na wierzch, uwidocznić się. Tak, to racja "najważniejsze jest niewidoczne".

[ćma]

Bardzo intrygujące jest to podziemne miasto. Obudziło we mnie skojarzenia z paryskimi katakumbami. Nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, że pod wieloma miastami znajdują się ich podziemne odpowiedniki. Podobnie w świecie roślin i w sferze ludzkiej psychiki.
Bardzo interesujący i piękny wiersz