winna jesień

[Colett]

winna jesień

zanim przybędziesz jak co roku
strojna w kolory z palet mistrzów
obiecaj proszę przynieść spokój
dla wyobraźni zblakłej w życiu

nim liście spłyną w senne trawy
i skryją nagość płyt chodnika
ty lekko niczym tkacz wytrawny
zechcesz z babiego utkać dywan

zanim wśród chmur odnajdę drogę
po zatraconych błądząc ścieżkach
beztrosko całkiem mimochodem
na pajęczynach krople wieszasz

nim w sadach białe mgły rozsnujesz
słonce w błyszczącej rosie wstanie
i świt witając nowym jutrem
ogłosi czas na winobranie

***

dopóki krańce siedmiobarwnej
nie zaprowadzą na manowce
ty mi jesieni przybądź z wiatrem
myśli ukołysz w ptaków locie