Stodoła

 Moderator: Tomasz Kowalczyk

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Jan Stanisław Kiczor
Administrator
Posty: 15130
Rejestracja: wt 27 sty, 2009
Lokalizacja: Warszawa
Kontakt:

Post autor: Jan Stanisław Kiczor »

Stodoła

Dla ciebie ta stodoła, była zbudowana,
Byś w księżyca poświatach czy porach burzowych,
Tonęła w namiętności, ciał zacałowaniach,
A siano zastąpiło posłanie alkowy.

W noc burzliwą, gdy niebo w wojnę się zabawia,
Przeświecając szczeliny, dudniąc głucho deszczem,
Otulona ochotą, do pieszczot namawiasz,
W przytuleniach dobiega: jeszcze, jeszcze, jeszcze.

Na skraju namiętności, wśród błyskawic trzasków,
Drżysz cała ekstatycznie, w pieszczotach się gubiąc,
Spełnione pożądanie doczeka się brzasku,
Gdy się ciała w rozkoszy wzajemnej zaślubią.

A nad ranem, gdy słońce promienie rozświeci
Zaskrzypią potajemnie stodoły wierzeje,
Może znów nas błękitność na tyle podniecić,
Że wrócimy na siano. Niech, co chce, się dzieje.
Ostatnio zmieniony czw 29 gru, 2011 przez Jan Stanisław Kiczor, łącznie zmieniany 2 razy.
Imperare sibi maximum imperium est

„Dobry wiersz zdarza się rzadziej / niż zdechły borsuk na drodze (…)” /Nils Hav/