las meninas
Moderator: Tomasz Kowalczyk
las meninas
kim jest który idzie
krawędzią obrazu pajęczyny
oka
krokiem kamiennym ramion
szeroko rozpiętych ulic
sypkim słowem które grzęźnie
w obcych spojrzeniach
by cię zobaczć w zawahanym
milczeniu
wypadłą z orszaku
rzeczy nazbyt codziennych
by mogły wspiąć się pod rzęsy
obłoków ponad szczytami miasta
które uparcie daje tylko ziemię
bez patosu
w linijce wiersza
smutkiem promiennym jak słońce
moje słońce które nie daje cienia
30/10/08
kim jest który idzie
krawędzią obrazu pajęczyny
oka
krokiem kamiennym ramion
szeroko rozpiętych ulic
sypkim słowem które grzęźnie
w obcych spojrzeniach
by cię zobaczć w zawahanym
milczeniu
wypadłą z orszaku
rzeczy nazbyt codziennych
by mogły wspiąć się pod rzęsy
obłoków ponad szczytami miasta
które uparcie daje tylko ziemię
bez patosu
w linijce wiersza
smutkiem promiennym jak słońce
moje słońce które nie daje cienia
30/10/08
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Amadeusz, łącznie zmieniany 1 raz.
To nie z myśli, mój drogi, robi się wiersze. Robi się je ze słów. (Stéphane Mallarmé)
Wiersz, nad którym warto się zatrzymać i zadumać, jak nad las meninas Diego V.
Dziękuję, Amadeuszu, za milczenie nad wierszem.
Tomek
Dziękuję, Amadeuszu, za milczenie nad wierszem.
Tomek
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Tomasz Kowalczyk, łącznie zmieniany 1 raz.
Zatrzymaniem On.....................może poza tytułem, który z portali wyziera modą jakąś..............Serdecznie Pozdrawiam!
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Mithril, łącznie zmieniany 1 raz.
-
- Posty: 2823
- Rejestracja: śr 17 wrz, 2008
- Kontakt:
Panny dworskie, kim jest ten, który idzie krawędzią pajęczyny obrazu oka ?
Zaplątany we własną sieć samotności szuka jej oblicza utrwalonego w obrazie wspomnień.
Pozdrawiam
Jola
Zaplątany we własną sieć samotności szuka jej oblicza utrwalonego w obrazie wspomnień.
Pozdrawiam
Jola
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Jolanta Kowalczyk, łącznie zmieniany 1 raz.
-
- Posty: 417
- Rejestracja: ndz 28 wrz, 2008
czytając taki wiersz czytelnik staje się wrażliwszy na poezję, dostrzeże w nim słowa, które go uwiodą i oczarują.
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Łucja Kucińska, łącznie zmieniany 1 raz.