Moja historia literatury
Moderator: Tomasz Kowalczyk
-
- Posty: 12
- Rejestracja: pn 27 paź, 2008
Moja historia literatury
wszystko już było
to zażalenie składali już starożytni
swojemu demiurgowi
po pierwszym nieporadnym
uć ja pobruczę
blichtr rycerskiego świata
zawiła ornamentyka baroku
ożywiona w kwiatach symbolizmu
migotliwe sceny impresjonistów
krzyk ekspresjonizmu
zawstydzony w obliczu wojny
naturalizm
przelicytowany przez turpizm realsocjalizmu
romantyzm
zwietrzały w małej stabilizacji
oświecenie
coraz bardziej pożądane
klasyka myśli uczuć
proste prawdy
w prostych słowach
czekam na
renesans człowieczeństwa
wszystko już było
to zażalenie składali już starożytni
swojemu demiurgowi
po pierwszym nieporadnym
uć ja pobruczę
blichtr rycerskiego świata
zawiła ornamentyka baroku
ożywiona w kwiatach symbolizmu
migotliwe sceny impresjonistów
krzyk ekspresjonizmu
zawstydzony w obliczu wojny
naturalizm
przelicytowany przez turpizm realsocjalizmu
romantyzm
zwietrzały w małej stabilizacji
oświecenie
coraz bardziej pożądane
klasyka myśli uczuć
proste prawdy
w prostych słowach
czekam na
renesans człowieczeństwa
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Ewa Turkowska, łącznie zmieniany 1 raz.
E.T.
Hm... Dla mnie to niestety tak słabo wypadło. Powtórka z epok i to niezbyt dokładna w zasadzie, ściągą do matury dla nikogo by raczej nie była. To dokładnie takie zażalenie, ale mało tu poezji, oparłaś się tu wyłącznie na wyliczeniu, co nawet nie musiało się okazać złe, gdyby było uzasadnione puentą. Opuszczenie renesansu, żeby nie powtórzyć go na końcu, no jest to jakiś zabieg z walorem, ale to znów nie niesie za sobą większego znaczenia.
Nawet nie potrafię osobno to jakoś wziąć na stół i pomyśleć, jak można by pacjenta uratować.
Nawet nie potrafię osobno to jakoś wziąć na stół i pomyśleć, jak można by pacjenta uratować.
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Anonymous, łącznie zmieniany 1 raz.
Zgadzam się z animą. Początek i zakończenie jakieś jest, ale środek to spis rozdziałów podręcznika historii.
Serdeczne pozdrówka
Serdeczne pozdrówka
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Zojka, łącznie zmieniany 1 raz.
Pisać, to znaczy odbywać sąd nad samym sobą. Henryk Ibsen
- Mariola Kruszewska
- Posty: 12383
- Rejestracja: czw 24 lip, 2008
- Lokalizacja: Mińsk Mazowiecki
Jest parę ciekawych skojarzeń, np.[quote=""Ewa Turkowska""]romantyzm
zwietrzały w małej stabilizacji [/quote], [quote=""Ewa Turkowska""]oświecenie
coraz bardziej pożądane [/quote]ale myślę, że same skojarzenia, choćby najbłyskotliwsze, zestawione w ciąg wyliczeniowy - nużą. Gdyby skrócić? Wybrać najciekawsze momenty (a chyba najmniej ciekawy jest ten z pierwszym polskim zdaniem)? Zrezygnować nawet z chronologii na rzecz argumentacji wyrazistej tezy o poszukiwaniu człowieczeństwa?
Witam w Ogrodzie.
zwietrzały w małej stabilizacji [/quote], [quote=""Ewa Turkowska""]oświecenie
coraz bardziej pożądane [/quote]ale myślę, że same skojarzenia, choćby najbłyskotliwsze, zestawione w ciąg wyliczeniowy - nużą. Gdyby skrócić? Wybrać najciekawsze momenty (a chyba najmniej ciekawy jest ten z pierwszym polskim zdaniem)? Zrezygnować nawet z chronologii na rzecz argumentacji wyrazistej tezy o poszukiwaniu człowieczeństwa?
Witam w Ogrodzie.
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Mariola Kruszewska, łącznie zmieniany 1 raz.
Ojcze nasz, (...) przyjdź królestwo Twoje.
Nie uczę, nie mam patentu na rację. emde
Nie uczę, nie mam patentu na rację. emde
Peel opisuje swoją historię pisania (wierszy?), pomysł mi się podoba. Zgadzam się z przedmówcami co do drugiej zwrotki, skrócenie i wybranie najlepszych motywów wyszłoby jej na dobre.
[quote=""Ewa Turkowska""]oświecenie
coraz bardziej pożądane
klasyka myśli uczuć
proste prawdy
w prostych słowach
czekam na
renesans człowieczeństwa[/quote]ten fragment mi się bardzo podoba
[quote=""Ewa Turkowska""]oświecenie
coraz bardziej pożądane
klasyka myśli uczuć
proste prawdy
w prostych słowach
czekam na
renesans człowieczeństwa[/quote]ten fragment mi się bardzo podoba
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez megi, łącznie zmieniany 1 raz.
DOBREGO 2018