Noc instant

[Korien]

Noc instant


Nad kościelną igłą noc rozwija lekko starte materiały,
jęki organisty cichną, ludzie stłoczeni pełzną do ujścia
na białych kolanach, świeże powietrze zniekształca ich
twarze.

To najstarsza klepsydra lepiona czarnym szkliwem,
a jej biodra dość są bezpłodne, by przepuszczać życie.
Czas ucieka, jednak gdzie? W czas ucieka wszystko,
nawet ten kontuar bistro, gdzie dojrzałe dzieci proszą
dłonie ojców o kierunek, podróż, legendarne miasto
matki.

Każdy wie – kiedy jej toń zapada w nieporuszenie,
żadna rozpacz nie zerwie się z dna, żadne wspomnienie.
Kilka sosen zawianych na prawo, kilka ścieżek wyrytych
latarnią – to wystarczy, by wpisać się w jej chłodne prawo.

To najstarsze perfum, niewidzialna powieka, tak jak
samotność powieką bywa ciała, tak ona wzdłuż kości
kreśli senne szkice: martwe wioski, szachownice,
place zabaw trzeszczące zapadłym płucem, bezpańskie
smycze.

Na kościelną wieżę nawija płótna zagruntowane,
klawisz nuci więziennego bluesa rannym starcom,
którzy cały jad zebrany we śnie sączą w blady plaster
chleba.

[Anonymous]

aaaaa... to ten! co mnie w konia robił :>

[Korien]

<img>

[Anonymous]

Jak zwykle przeczytałem z przyjemnością i zaciekawieniem. Przyjemnie się nadąża za Twoją myślą, obserwuje, jak co raz to wpadaa na nowe, niespodziewane tropy. Pozdrawiam <img>

[Anonymous]

[quote=""Korien""]:radocha:[/quote]
o ja ci dam! zgredzie młody!

To najstarsza klepsydra lepiona czarnym szkliwem,
a jej biodra dość są bezpłodne, by przepuszczać życie.

cały czas sobie myślę, że te biodra to jednak się kołyszą i dobrze, że tu pępek nie jest wypełniony, bo szkoda by było, gdyby się ulało!