cena wolności

[Łucja Kucińska]

kim byliśmy w tym domu i kraju
zanim dzikie wino zasłoniło okna i widnokrąg
płótna dusiły się plując rozlanym szkarłatem
i tylko pędzel łagodził niestrawność zachodu

jeszcze w watykanie
przed ślubem w kościele św. anny
odwrócona do wschodu plecami
nie myślałam że kiedyś odejdziesz

dzisiaj Bóg uciszył wiatr
zapalone znicze wskazują kierunek żywym
płomienie drżą
gdy widzę jak bawisz się z dziećmi

salomea milczy wsparta o moje ramię
w świecie ciszy tylko ptaki śpiewają
i nikt tak jak ona nie potrafi ich słuchać

- opowiem jej ostatnie trzydzieści lat

[Mariola Kruszewska]

Twój poprzedni wiersz rzucił nieco światła na sytuację, do której nawiązujesz i w tym wierszu, który jest po prostu wzruszający.

[megi]

[quote=""Łucja Kucińska""]w świecie ciszy tylko ptaki śpiewają [/quote]oczarowały mnie te słowa

[Sosna]

Z przyjemnością się zatrzymałam u Ciebie. Pozdrawiam

[Hekate]

.
Hej Łucjo!

oj ...to co napisałaś ma w sobie siłę przekazu
też się wzruszyłam...i wcale nie potrzeba dociekać sytuacji...
napisałaś o podróży przez życie...
pięknie i dostojnie napisane...czyste myśli i mądrość dystansu prawdziwa

dziękuję i ukłony dla Ciebie

<img>

[awatus]

jest tu cząstka życia nie prawd i morałów

Takimi wierszami się dzieli by podzielić się swoim sercem.

[Tomasz Kowalczyk]

Piękna opowieść, Łucjo... Wiersz o silnym odniesieniu prywatnym, ale - gdyby nie imię - wielu z nas mogłoby utożsamić się z Twoimi myślami.

Pozdrawiam

Tomek

[Abi]

miałam przyjemność przeczytania wiersza

dziękuję

pozdrawiam
Abi

[Agnieszka]

Piekna opowieść o życiu i mijaniu! Ciszmy się życiem bo tak krótko trwa!!!
Pozdrawiam serdecznie i ciepło.