Poranna droga po bułki

[Alicjazz]

przez żółte parasole lip
jesionkę wiatrem poszarpaną
przecieka strugą melancholia

niezmienny deszcz Leopolda

niebo przetarte burą szmatą
kłębiaste chmurne zagniewane
szykuje nowe dżdżu rapsodie

w zmowie z Leśmianem

chodnik ścierają aż do błysku
buty przechodniów zawiązane
na sznurowadła srebrną nicią

babiego lata przeplatane

Bułka o bułkę trze się w koszu
na deszcz chcą skoczyć zbyt rumiane
rozgrzane gorącością pieca

jak te najlepsze – dziadka Stefana

[Anonymous]

Alicjazz
Jest delikatnie, melancholijnie. Trochę inaczej niż standard. A nie powinno być trochę. Rozumiem. To że już ktoś pisał i to dużo o melancholii wcale nie oznacza że Ty nie masz prawa o niej pisać. Ale ona bardzo często mieszka w jesionkach, rapsodiach czy burym niebie. Srebrne nici spotykam często w wierszach o ludziach starych.
Przeskocz to. Ona jest też w odrapanych meblach, zadeptanym pecie na klatce schodowej , w rozwalonej budzie burka. Jest wszędzie. Patrz i pisz o tym co Ciebie przenika..

I unikaj:

kłębiaste chmurne zagniewane
buty przechodniów zawiązane
babiego lata przeplatane

..sama powiedz

Ale ja nie wyrocznia. Znam się tylko trochę na życiu. Więc czasami myślę że to jest poezja.

Pozdrawiam i dzięki.

[Alicjazz]

Nilmo, masz świętą rację, to banalny wiersz na banalny temat ale i tak niekiedy wygląda ta droga do sklepu po bułki, kiedy tylko deszcz mnie przenika ale obiecuję wkleję tu zaniedługo inny opis tej drogi i liczę na Twój komentarz.
To co napisałeś, jak patrzeć na świat jest dla mnie bardzo ważne, postaram się o tym pamiętać jutro rano.
Dziekuje serdecznie za uwagę i to "trochę to za mało"
pozdrawiam

[Mariola Kruszewska]

[quote=""Alicjazz""]chodnik ścierają aż do błysku
buty przechodniów[/quote]To mi się podoba najbardziej. Dużo liryzmu i łagodności, jesiennego ciepła i faktycznej melancholii rodem z wierszy mistrzów.

[Alicjazz]

emde postanowiłam w ogrodzie ciszy zachowywać się łagodnie i lirycznie ale Nilmo ma racje, nie mogę tylko trochę dobrze pisać, mam nadzieję, ze się wieli z Wami nauczę
dziękuję za poczytanie i komentarz

[Mariola Kruszewska]

Alicjo, to bardzo sympatyczny wiersz, mnie się podoba, tylko mało świeży, mało Twój-niepowielający-tego-co-już-kiedyś-napisano. Ale to problem wieeeeelu piszących, mój także. Nazwać tak, jak nikt nie nazwał.

[Alicjazz]

A ja się zastanawiam również nad tym czy rzeczywiście trzeba tak na siłę uciekać od powtarzalności w poezji, biorę tu pod uwagę rzeczywistych czytelników wierszy, bo tu na forum są jej koneserzy.
Nie myślę o pisaniu pod publikę ale o wierności sobie w tym pisaniu. :-)
Dziękuje MD, :tuli: pozdrawiam serdecznie spod lipy jak Jan z Czarnolasu <img>

[Mariola Kruszewska]

Aaaaa! Alicjo!!! I o to tu chodzi! O poezję i o dyskusje o poezji. Przedstawiamy swoje stanowiska, a tyle ich, ilu nas tu zgromadzonych. Masz rację, trudno o oryginalność, gdy tylu już pisało to samo o tym samym, ale moje stanowisko jest takie - szukać. Pewnie mniej wierszy napisano o brzozach=miotłach zamiatających niebo niż o brzozach=rozwijających warkocze, ale napisano i gdy się czyta to kolejny raz, nie zaciekawia.
[quote=""Alicjazz""]mam nadzieję, ze nie często tak się prozą tu w komentarzach rozpisywać będę. [/quote]A ja mam nadzieję na coś zupełnie odwrotnego. Dyskutuj.

[Alicjazz]

MD to ja już lepiej jakiś wierszon wkleję, zeby była kolejna okazyja do pogaduchy

pozdr

[Tomasz Kowalczyk]

Kiedy następnego razu pójdziesz po bułki, na drodze nie będzie już inwersji i rymów gramatycznych. I nieprawda, że w poezji wszystko już było... Była melancholia, ale nie było Twojej melancholii, tej niepowtarzalnej, jedynej...

Pozdrawiam

Tomek

[Alicjazz]

Tomku, co do inwersji, to się zgadzam, też nie bardzo lubię tę panią i rzadko stosuję.
Rymy gramatyczne - to inny temat, uważam, że są niemodne, to nie znaczy, że złe i nawet je lubię, ciężko zatem będzie mi z nich zrezygnować ... no chyba, ze w białych wierszach
właściwie, to żadna sztuka wyszukać rym niegramatyczny, są na to przecież sposoby tylko co zrobić jak się myśli właśnie tak gramatycznie układają

Dzięki za towarzystwo w tym porannym spacerze, pozdrawiam

[Tomasz Kowalczyk]

Znam pewną poetkę, która do niedawno broniła w swoich wierszach jestestwa rymów gramatycznych. Do niedawna... Obecnie stosuje rymy delikatniejsze, niegramatyczne. Myślę, że trudniej jest znaleźć ładny, niebanalny asonans. Trudniej dla mnie oczywiście.
Przeczytałem pobieloną poranną drogę po bułki. Z przyjemnością.

Pozdrawiam

Tomek

[Alicjazz]

Tomku dzięki, ze wróciłeś na te drogę do sklepu,
jeszcze męczę ten wierszon, może cos z niego będzie

[Irena]

No, tak wszystko już było, tzn. wszyscy już wszystko powiedzieli...o rymach gramatycznych, o parasolach lipy...........A mi najbardziej podoba się zestawienie treści z poetami, których pisanie było charakterystyczne. Nie miałabym nic przeciw Janowi z Czarnolasu <img> ...

Serdecznie...Ir

[Alicjazz]

Dziękuję Ireno <img>

Wiersz powstał spontanicznie i jest jaki jest, ośmieliłam się tutaj go zaprezentować, liczyłam na to, że nie podniesie się ogromna wrzawa z powodu jego niedoskonałości,
wszak to Ogród Ciszy ... i nie pomyliłam się,
za to dziękuje Autorom serdecznie <img>