łzy

[Agnieszka]

łzy są krótkie i długie
małe i duże
odważne i tchórzliwe
każdy człowiek ma łzy
które lecą fruną po policzku
i płoną długim ogniem
łzy mają swój kres
lecz każda łza
to cząstka nas


w chwili smutku po usłyszeniu wyroku... w chorobie! <img>

[Alicjazz]

Bardzo osobisty wiersz, trudno komentować, mam jednak małą uwage do srodkowych wersów, taką małą propozycję

każdy człowiek płacze
fruną po policzkach
płoną długim ogniem

to tylko sugestia, ale warto pomyśleć o poprawieniu środkowych wersów

pozdrawiam serdecznie <img>

[Tomasz Kowalczyk]

Agnieszko,
kilka razy pisaliśmy pod Twoimi tekstami różne uwagi, jednak odnoszę wrażenie, że nie bierzesz ich sobie zbytnio do serca. Nie wiem o Tobie właściwie nic, a chętnie dowiedziałbym się, kiedy postanowiłaś pisać wiersze i co Cię do tego skłoniło. Myślę, że powinnaś sporo nad sobą popracować, przede wszystkim poprawić warsztat literacki i czytać poezję ze szczególnym uwzględnieniem tej współczesnej.
Nie widzę w Twoich tekstach, również i w tym ostatnim poezji. Jest tylko komunikat napisany słabą polszczyzną.

Pozdrawiam

Tomek

[Hekate]

.

Agnieszko,

włączyłabym do wiersza też to co pod nim napisałaś...
zapleść wydarzenia w odczucia..
poprzeplatać....

ale...to Twoje....słowo

pozdrawiam

[Maja]

<img> To nie jest dobra reakcja, Hekate. Fakt, to nie byłyby Twoje słowa, ale naprawdę czasami warto wziąć pod uwagę życzliwe komentarze innych autorów, a nawet skorzystać z gotowych podpowiedzi. Jeśli się chce pisać wiersze, to warto.

[Anonymous]

Choć to poza wierszem chciałbym zwrócić uwagę że z tym podpisem to jest bardzo nie tak.

To co się mówi od siebie jest zawsze poezją!

Mówi się i rzeczy złe i radosne.Cóż z tego że od siebie ? Stalin też mówił od siebie.

Co do wiersza.
Wymieniasz różne odmiany łez. Twórcze to nie jest, bo każdy z nas doskonale wie czym i dlaczego płacze. Ale skoro już zabrałaś się za statystykę to warto by tu również wymienić łzy radości. Nie uważasz?

I wrócę ponownie do Twojego motta. Czy to wymienianie uważasz jest poezją ? Czy to naprawdę wystarczy ?
oczy
są oczy niebieskie
są zielone i piwne
wściekłe i łagodne
pogodne i smutne
butne
uśmiechnięte
twoje i moje
ludzkie

Jak widzisz nie trzeba wiele czasu i wysiłku by podobny wiersz spłodzić o rękach, nogach ,oddechach itd.Pytanie tylko czemu ta oczywistość ma służyć ?

w chwili smutku po usłyszeniu wyroku... w chorobie!

Czy naprawdę po usłyszeniu tego wyroku myślałaś o rodzajach łez ? Powiedz sama.
Wiersz nie mówi czy wyrok dotyczy Ciebie czy kogoś bliskiego. Nie wiąże się z zamieszczonymi powyżej strofami. Widzę w wierszu kulę wymierzoną w tarczę dramaturgii. Ale ta kula nawet nie trafia w płot. Przykro mi.
Pozdrawiam

[Hekate]

.
Maju, a kto mówi żeby nie korzystać z rad..?:)
ale co do

skorzystać z gotowych podpowiedzi

- to się nie zgodzę..:)
oczywiście czasem jakieś detale...tak...ale każdy powinien szukać swojego własnego Słowa..to jest min. poezją...szukanie najbardziej adekwatnego słowa które wyrazi to co czuję, przeżywam, widzę..itp.
to jest ćwiczenie- a ćwiczenie polega na trwałym polepszaniu...
korzystając z "gotowych podpowiedzi"..możemy jedynie utrwalić..korzystanie z gotowych podpowiedzi

Agnieszko-> chodzi mi o to że pod wierszem napisałaś jakiś komunikat...czytam to razem z wierszem, jest to coś co chciałaś przekazać czytającym w równym stopniu co wiersz...a może nawet jest to ważniejsze...
trzeba starać się tak pisać aby nie było potrzeby tłumaczenia poprzez różnego rodzaju dopiski , aluzje czy objaśnienia...
widać wyraźnie że "łzy" były spowodowane tym co przeżywałaś...

pozdrawiam