wątek poboczny

 Moderator: Tomasz Kowalczyk

ODPOWIEDZ
Marcin Dydyna
Posty: 60
Rejestracja: śr 29 paź, 2008

Post autor: Marcin Dydyna »

1

krzesło nic nam nie powie
ani się nie obrazi
wytrącone z równowagi
wszystko przemilczy

nie wychyla się
zna swoje miejsce

trzeba zrozumieć
gdy uciążliwie skrzypi
nogi już nie tak sprawne
jak za młodzieńczych czasów

wiele zniesie
w końcu lepiej mu tutaj
wśród innych krzeseł

2

stół pragnie być podziwiany
rozsiada się ostentacyjnie
rozpychając łokciami

czasem mruczy pod nosem
o złym zachowaniu
cichych igraszkach pod blatem
wtedy czerwieni się i kryguje

bywa samotny
gdy wyraźnie mu czegoś brak

3

szafa jest skrzynią tajemnic
skrytą dla innych przedmiotów
milczy i nasłuchuje

głęboko pod kurzem cieni
chowa dramaty
ile by dała by się nimi podzielić

jest naszym stróżem-zagadką
ciemną stroną i jasną
kiedy otwarta na innych

nigdy nie zdradzi

PS

udomowione lasy
spoglądają ukradkiem
wrośnięte w nasze korzenie
jak w ziemię
Ostatnio zmieniony ndz 28 cze, 2009 przez Marcin Dydyna, łącznie zmieniany 1 raz.
Awatar użytkownika
Mirek
Posty: 4116
Rejestracja: ndz 28 wrz, 2008
Lokalizacja: Terespol
Kontakt:

Post autor: Mirek »

okropnie mnie przypadł wiersz okropnie więc :ukłon: i nic więcej bo cóż tu mówić można i po co mówić siąść tylko przy stole na krześle i przez okno na las co za oknem taki cichy jest sobie i nam po prostu jest
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Mirek, łącznie zmieniany 1 raz.
zajrzyj pod podszewkę świata a dostrzeżesz kolory

czas to pieniądz
nie mam czasu
Marcin Dydyna
Posty: 60
Rejestracja: śr 29 paź, 2008

Post autor: Marcin Dydyna »

A ja za oknem... inne okno. Tylko pozazdrościć widoku i podziękować za dobre słowo :)

Pozdrawiam
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Marcin Dydyna, łącznie zmieniany 1 raz.
Awatar użytkownika
Panterka
Posty: 1475
Rejestracja: wt 11 lis, 2008

Post autor: Panterka »

świetnie... z duszą... <img>
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Panterka, łącznie zmieniany 1 raz.
największym grzechem jest grzech miłości- jest tak wielki, że trzeba aż dwojga, aby go popełnić.
Tristian Bernard
Awatar użytkownika
Mariola Kruszewska
Posty: 12383
Rejestracja: czw 24 lip, 2008
Lokalizacja: Mińsk Mazowiecki

Post autor: Mariola Kruszewska »

[quote=""Marcin Dydyna""]ukradkiem spoglądają
udomowione lasy [/quote]A nie martwią się o swoich bliźnich, którzy dali liściasty łeb pod topór i piłę mechaniczną? <img>
Podoba mi się obrazowanie rodzinnego świata ludzi poprzez opis mebli. Najbardziej - o stole.
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Mariola Kruszewska, łącznie zmieniany 1 raz.
Ojcze nasz, (...) przyjdź królestwo Twoje.

Nie uczę, nie mam patentu na rację. emde
Tomasz Kowalczyk

Post autor: Tomasz Kowalczyk »

Mnie również przypadł wiersz do gustu. Z drzewa drewno czyli życie po życiu...
[quote=""Marcin Dydyna""]ukradkiem spoglądają
udomowione lasy
wrośnięte w nasze korzenie
jak w ziemię[/quote]
Pointa trochę mną zawahała... Próbowałem ją czytać zmieniając kolejność wersów.
"Udomowione lasy
spoglądają ukradkiem"?

Pozdrawiam

Tomek
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Tomasz Kowalczyk, łącznie zmieniany 1 raz.
Awatar użytkownika
Kornelia Romanowska
Posty: 141
Rejestracja: sob 04 paź, 2008

Post autor: Kornelia Romanowska »

Spodobała mi się 2, i ten stół. Ciekawe spostrzeżenie.
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Kornelia Romanowska, łącznie zmieniany 1 raz.
Awatar użytkownika
Stokrotka
Posty: 244
Rejestracja: ndz 28 wrz, 2008
Lokalizacja: z zakamarka
Kontakt:

Post autor: Stokrotka »

coś pięknego....


:zdumiony:
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Stokrotka, łącznie zmieniany 1 raz.
szukam cię w miękkim futrze kota
w kroplach deszczu
w sztachetach
opieram się o dobry płot
i zasnuta słońcem
- mucha w sieci pajęczej -
czekam...
H. Poświatowska
Marcin Dydyna
Posty: 60
Rejestracja: śr 29 paź, 2008

Post autor: Marcin Dydyna »

Dzięki za komentarze i dobre słowo!

[quote=""Tomek""]Pointa trochę mną zawahała... Próbowałem ją czytać zmieniając kolejność wersów.
"Udomowione lasy
spoglądają ukradkiem"?
[/quote]

Można tak napisać:

udomowione lasy
spoglądają ukradkiem
wrośnięte w nasze korzenie
jak w ziemię
Ostatnio zmieniony pn 29 cze, 2009 przez Marcin Dydyna, łącznie zmieniany 1 raz.
Tomasz Kowalczyk

Post autor: Tomasz Kowalczyk »

[quote=""Marcin Dydyna""]udomowione lasy
spoglądają ukradkiem
wrośnięte w nasze korzenie
jak w ziemię[/quote]
Teraz czterowiersz naprawdę dobrze się czyta!

Pozdrawiam

Tomek
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Tomasz Kowalczyk, łącznie zmieniany 1 raz.