powszednia jak chleb

[Colett]

gdy podobna stubarwnej piłce
różne kształty nadaje grudkom
wrasta dłoniom pomiędzy linie
marzeniem łudząc

nie istnieją dla niej granice
nie ma barier w żadnym z języków
i nieobce jej należyte
gdy wbrew ryzyku

mimo prawdy że po horyzont
no bo przecież dalej nic nie ma
wzrok przykuwa łąką pokrytą
smugami cienia

zdobywana oddaje siebie
niczym matka - chcąc dla zbyt wielu
być powszednią jak zaczyn w chlebie
zrodzony z przeczuć




.