Przykro żegnac poetę. A tym bardziej z naszego portalu. Niech odpoczywa w pokoju. Dobry, refleksyjny wiersz Halinko.

Poruszajacy wiersz, halinko. Smutno, jak "nasi poeci" odchodzą.

Piękny wiersz Halinko. Przeczytałam ze wzruszeniem.

„Trudny akt zrozumienia. Lecz nadchodzi jasność”. (Jan Stanisław Kiczor) Zapewne zatęsknisz za rodzinnym domem i Warszawą strojną w cztery pory roku, ogrodem zacisznym, gdzie wersy znajome codzień układałeś, najczęściej po zmroku. Zabierz papier biały oraz „wieczne” pióro, abyś dalej tworzył dzieła ...

To cudny wiersz, a tłumaczenie z zachowaniem rymów i środkow artystystych - po prostu wspaniałe. Z ogromnym uznaniem.

Cieszy mnie, że przyszłe konkursy zaistnieją pod patronatem naszego zmarłego kolegi "Miszy". Mam rownież propozycję, aby wprowadzić myśl przewodnią na konkursowy wiersz, zaczerpnietą z poezji Michała. Np. z wiersza "Miszy" pt. "Kometa" - "To tylko wieczór, więc bać się nie warto, kiedy poczujesz nag...

No trudny Twoj wiersz. Odczytalam, że chodzi tu o uporzadkowanie myśli, by nie pamiętac rzeczy zbędnych, a słowo poprowadzi do porozumienia. Ono bowiem ważne w stosunkach miedzyludzkich. Serdecznie pozdrawiam Leonka.

Pamięci zmarłego poety Styczniowy poranek rzucił smugą światła na postać leżącą w łóżku, na pościeli. To się wydarzyło pamiętnej niedzieli, gdy ranną modlitwę miał odprawiać kapłan. Blada twarz zastygła z serdecznym uśmiechem, w ręku zaciśnięta figurka pajaca. Ze zdziwioną twarzą spoglądał na majstr...

Chciał zobaczyć swą postać z drugiej lustra strony. Przyjrzeć się jej dokładnie, odgadnąć zamiary rozważyć czy - na potem wystarczy mu siły, by lustrzane odbicie na nowo ocalić. Może uda się jakoś zamienić miejscami, tam bezpieczniej być musi...wnet siły odzyska. Po tej stronie już tylko wrak człowi...

Zechciej unieść głowę - spojrzeć prosto w oczy, a zasłona wstydu opadnie na ziemię. Kruchość twego ciała w pokorze obejmę, a najczystsza miłość wypełni niedosyt. Zdejmę śmieszną maskę, którą skrywasz w dłoniach, aby nie sądzono, że się bratasz z cieniem. Nagość w swoim pięknie na piedestał wzniosę, ...

Bo ja jestem, proszę pana, taka mała jak okruszek, odrobinka, płatek róży. Bardzo łatwo się w kieszonce zmieszczę cała, może będę mogła panu w czymś usłużyć... Kiedy smutno czasem będzie – łzę osuszę, aby uśmiech znów pojawił się na twarzy. Będę szeptać, by zagłuszyć nocną ciszę, najpiękniejsze międ...

haha Juleczko, od czasu do czasu trzeba zabarwić ten świat poezji - akrostychem, że tak powiem.

Bardzo różne są zdania, wiele osób wolało komunę, nie tę oczywiście w stanie wojennym, ale czasy gierkowskie, tylko teraz wstyd się głośno przyznać. Wielu rencistów nie stać teraz na lekarstwa.

Wycieczka niezwykle udana, tak wyczytalam z wiersza, mimo dlugości przeczytalam z zainteresowaniem. Wiersz rytmiczny - ciekawe metafory, kawalek dobrej poezji.

Treść dobra, wiersz poetyczny, ze tak powiem, moze warto troszke udoskonalic rymy, niektore zbyt proste.