zbyt dosłownie i zbyt rozwlekle
wiersz powinien być metaforą a nie skrótem z pamiętnika

zbyt wiele oklepanych sformułowań ...
poprzednie Twoje wiersze były znacznie lepsze

pozdrawiam

na początku był chaos ...
potem cisza ...

a na końcu ... słowo uciekło

... hmmm ... zastanawiam się, co powiedzieć - cały wiersz nie robił na mnie większego wrażenia, dopóki nie dotarłam do ostatniego wersu, który zwalił mnie z nóg ...

... piękny sens ...

dziękuję <img> chętnie ...

zamknięta pomiędzy słowami
w budynku bez ścian
a sufit wciąż ciśnie
wczytana w książkę
z fabułą bez stron

na strzępkach języka wznosi smak
chwili rozkoszy
która nigdy nie ujrzała poranka

a cisza tak głucha
szurnęła o dno rozpaczy
pod kloszem słów
wypowiedzianych krzykiem
i nawet lustro pękło

dzięki za małe wyzwanie,
może kiedyś nadejdzie taki dzień, że napiszę coś zupełnie innego
na razie skupiam się na otaczającej rzeczywistości i może to jest mój błąd - sama na razie nie wiem

pożyjemy - zobaczymy

Pozdrawiam <img>

... być może ... tylko, że ja pisze wiersze <jeśli> w celu rozładowania negatywnych emocji, a że raczej dołujące tematy są oklepane - chyba wszyscy o tym wiemy ..., ja nie zamierzam zostać mickiewiczem, więc przelewam na papier co mi w danym momencie serce mówi i nie zwracam uwagi ani na formę ani n...

dotykając tych ust
kwitnę majowo
i szukam głębi wrażeń

ten zapach oczarował zmysły
każdy z osobna
i wszystkie razem

znowu usłyszałem śpiew kolibra
tak delikatny
wpleciony w złote łany marzeń

bo miłość smakuje tak słodko

niebo tak szare
przykryte chmurami
uśmiecha się do nas
zdradliwie i złowieszczo

smutek rozwiesił
różowe firanki
w dolinie zapomnienia

gdzieś wzeszło słońce
pełne nadziei
i kwiaty zakwitły w kolorze

chcę tam uciec

nie dałeś mi skrzydeł by wzlecieć nad światem i spojrzeć rzeczywistości głęboko w puste oczy zamglone ogrody pełne storczyków uwodzą namiętnie wzrok minionego dzień dobry bajka po raz wtóry rozwinęła skrzydła jednym mrugnięciem oka otworzyłeś krainę pełną magii i miłość rozkwitła w czerwonej sukienc...

dziękuje za komentarze :-D może to wyda się dziwne, ale właściwie mówią mi, że jestem optymistką zresztą w tym roku sobie obiecałam więcej uśmiechu na twarzy i więcej radości w życiu tak więc może motywy, które się tutaj pojawiły są wyrażone w sposób dosyć ogólny <znany> - ja po prostu bardzo lubię ...

słowa bez liter
pukają do drzwi zapomnienia
uczucia uciekły
między strofy jestestwa

wciąż płyniesz zagubiony maszcie
w dolinach ciemności
oceanem myśli i spalonych marzeń
wokół otchłań

słońce umarło śmiercią niczyją
niekochane przez ludzi
świat przeszedł obok
więc nastał koniec

a ja wciąż oddycham

wpatrzony w indiańskie rytuały
wśród gór brzmiących tajemniczo
gdy noc wybuchła jednym krzykiem
a trawa wróciła do wolności

pierwszy barbarzyńca powstał
z nicości krwi wylanej
niepotrzebnie

pomścił najmniejszą z wielkich krzywd
ściągnięta skóra powiewa wciąż aromatem
słońce znów wzeszło
navaho

wczoraj byłam w kinie na ww polskiej komedii niby nic nadzwyczajnego, ale jak na polski film - to całkiem miło zaskakuje cała fabuła nieco zakręcona, przekraczająca nieco realia codziennego życia, ale ... ... film warty obejrzenia ... świetna kreacja filmowa Katarzyny Figury ... polecam obejrzeć <img>