Między ściskiem a uściskiem jest ogromna różnica, którą w pełni uzmysławia wiersz...

Pozdrawiam

Ja też ostatnio coraz częściej przesiaduję przy takim oknie...

Pozdrawiam

Dzieciństwo spędziłem nad wodą i często byłem straszony tymi zwierzątkami, kiedy wchodziłem do wody...

Pozdrawiam

Czasami wystarczy jedna ryba, okruszek chleba, żeby zrozumieć logikę - a przede wszystkim obecność - metafizyki...

Pozdrawiam

Krystyna Morawska pisze: ↑czw 07 mar, 2024 W ciszy dzieje się najwięcej.

W ciszy dochodzą do głosu myśli: najpierw te pierwszoplanowe, codzienne, później niespodziewane pomysły, które pojawiają się nie wiadomo skąd...

Pozdrawiam

Pierwsze cztery wersy zwiastują pewien poetycki pomysł, jednak druga część wiersza zawiodła.

Pozdrawiam

Jeżeli iskra padnie na przygotowany uprzednio grunt, nie ma ratunku. Kroki następują metodycznie jeden po drugim...

księżycowa pisze: ↑ndz 03 mar, 2024 chcę poznać jego surowość, skruszyć go w palcach;

Zastanowiłbym się nad usunięciem jednego zaimka.

Pozdrawiam

Świetny wiersz, Leonie!

Pozdrawiam

Pewnie piszesz co najmniej od kilku lat, bo na "Ogrodzie Ciszy" zarejestrowałeś się 9 lat temu. Czy to jest Twój ostatni wiersz? Tekst niniejszy posiada pewne błędy świadczące o tym, jakbyś dopiero rozpoczynał poetycką zabawę.

Pozdrawiam

Nie wiem, czy warto pisać wiersze natury "technicznej" o poezji. Nie wiem, czy ona lubi, kiedy się o niej pisze. Powiedziała mi swego czasu, że daje jedynie możliwości do powstawania mowy wiązanej na najprzeróżniejsze tematy. Ale sama raczej nie lubi być opisywana. No, ale jako kobieta, nie wszystki...

Zwracają uwagę dobrze skonstruowane rymy. To dobra podstawa, aby zbudować ciekawą treść.

Pozdrawiam

Lato żyje w ciągłym odurzeniu - wytwarza tyle zapachów. Nic dziwnego, że sen ucieka.
Czasownik "konać" ze względu na negatywną konotację trochę mi nie pasuje do wiersza.
Dzień może "odchodzić"...? Tak jest trochę optymistyczniej.
Klaksony zawsze kojarzą mi się z autami...

Pozdrawiam

Ogień zdaje się oczyszczać, ale zbyt wiele tego żywiołu powoduje nieodwracalność. Nie da się go oswoić, przekroczyć granicę, aby następnie bezpiecznie powrócić. Może raz na jakiś czas powinniśmy wejść w ogień...

Pozdrawiam

Odezwało się we mnie wspomnienie dzieciństwa - ryby, raki, czysta woda... I lody...

Pozdrawiam

Pięknie zobrazowane emocje.

Pozdrawiam