Dziękuję bardzo za docenienie Pozdrawiam.

noc otula miękkością. do snu zawsze słuchamy siebie, to najpiękniejsze melodie. mistyczne brzmienie, tak subtelne, nie cichnie; przepływa przeze mnie fala nieskończoności, złożona obietnica. z ciała zlizuję resztki błękitu; jest w nim coś więcej niż aksamitna czerń. na języku akt ostatniej woli — tw...

Przeczytałam kilka razy. Paleta emocji... różnych, tak jak różnie toczy się życie, jak dziwny potrafi być świat. Złożyłeś nasz koniec świata ze wszystkich możliwych elementów, uplasowałeś gdzieś tam... gdzieś, gdzie kiedyś skończy się droga (stąd wiemy gdzie ów koniec) nie wiemy tylko kiedy. Zamyśli...

Od trzeciej cząstki wiersz zdecydowanie lepszy. Zastanowiłabym się nad początkiem. Dwa pierwsze wersy zbędne. Drugą cząstkę można skrócić. Osobiście pozbyłabym się drugiego i trzeciego wersu np na grzbietach fal niebo umarłych mgła Wielokrotnie mamy wrażenie, że niebo styka się z wodą, więc obrazek ...

Na swój użytek czytam bez ostatniego wersu, wtedy czuję więcej powietrza. Czytam też niewypowiedzianą. Pozdrawiam.

Ciekawy, czytelny, ładnie poprowadzony wiersz. Podoba mi się otwarcie (dwa pierwsze wersy) tak lubię;) Pozdrawiam.

Bardzo dobra miniatura. Tak mało słów, a tak ogromna przestrzeń do interpretacji. Dopatruję się tutaj nie tylko pewnej formy samounicestwienia (dlatego nie godzę się na rozbłyskującą noc - wybacz Marku), ale i pewnego rytuału... i tu jestem ciekawa, czy opartego na samoświadomości, czy też nieświado...

śnił mi się Wojaczek — WO JA CZEK którego nie było i to był piękny sen i okno było otwarte śnił się miał twarz anioła i pióro miał wieczne jakby wieczność uwieczniał by została po nim ta ballada bezbożna jakby z innej bajki ze snu na sen — śnił się mówił do mnie cicho jakbym miała prawo nie słyszeć ...

źródło ognia zaczyna się pod powiekami. w ustach mam las, suchy jak ziarna pieprzu. wystarczy iskra, by to co na języku, płonęło żywym słowem. wymówka jest jak zapałka, skrawek papieru — ziemia, już chyba niczyja. nim zdmuchnę płomień, chcę poznać jego surowość, skruszyć go w palcach; zaboli — wiem,...

pies pogrzebany. ogień według świętego
Hefajstosa. zupa — skór wielu. rosół. popieprzony

image. odporność na oparzenia. pogorzelisko namaszczeń;
w pełni spopielony świt.

Zgadzam się z przedmówcami. Stworzyłaś spokojny, stonowany klimat. Podoba mi się. Pozdrawiam.

Bardzo wszystkim dziękuję za obecność i podzielenie się odczuciami. Pozdrawiam.

Cortesso, Krystyno, dziękują Wam za czytanie i słowo. Pozdrawiam.

Hanno, Vestko, dziękuję za odwiedziny.