Bez pożegnania chyba jest lepiej długo rozmyśla jakby to poczuł cierpliwie milczy niczego nie wie nic nie przepływa z oczu do oczu zimno nie tylko gdzieś tam za oknem brakuje czasu na dobrą kawę na miłość myśli albo samotność na boże miły na dobrą sprawę bo już nie wierzy w to co usłyszy nie daje wi...

Oj tam - zakończenie prawie doskonałe.

Z ukłonami :)

Bardzo.
A najbardziej końcówka.

Z uznaniem L.G.

Jedna z moich ulubionych form więc zaczytałem się z przyjemnością nawet bez puenty.

Z uszanowaniem L.G.

Tym bardziej dziękuję :) i miło odzdrawiam Hann

Ukłony L.G.

Tomku :) potraktuj słowo oprócz jako podmiot, motyw przewodni - jako peela. Wtedy odczytasz :)
Dziękuję za czytanie i słowo pod wierszem.

Z ukłonami L.G.

Oprócz złorzeczy każdej dobie przyniosło czasów kilka kilo sensem skurczyło ludzki krwiobieg przemija pewnie w swoich stronach bo ku pamięci zapisane i nawet przeszłość jest zdziwiona takie niezwykle dumne z siebie ze świadomości i z wyborów choć nikt niczego o nim nie wie szczęśliwie barwne uśmiech...

Temat i klimat odległy ale wszystko razem brzmi jak najbardziej dobrze.

Z uszanowaniem L.G.

Dziękuję i pozdrawiam Li.

Z uszanowaniem L.G.

abandon pisze: ↑śr 08 maja, 2024 Leonie, kto się z rymowaniem urodził, z wolnym wierszem nie umrze;)

Co prawda to prawda Ab.

Tak Krystyno.
Chociaż może ująłbym to bardziej skromnie - Leon jest z wierszem

Z ukłonami L.G.

Bez modernizacji Ab.
Po prostu uczę się pływać na biało.
Przytelepało mnie po latach i tutaj alem rymom wierny.
Dzięki za wizytę i słówko.

Ukłony L.G.

Lepiej ci w rymach ale i na biało potrafisz przykuć uwagę czytelnika Leona.

Z przyjemnością L.G.

Konsekwentnie dziękuję Corti.

Ukłony L.G.

Motywy deszczu w wierszach to jedne z moich ulubionych motywów.
Najładniejsze cięcie raju na krople.

Z ogromną przyjemnością L.G.

Od początku do końca świetne - poziom jeszcze nieosiągalny dla komentującego
Najbardziej tęsknota która narywa jak kość.

Z nieustającym uznaniem L.G.