żartowali opróżniając metodycznie strona po stronie książkę twojego życia tysiące niegotowych chwil to już piąta dzisiaj wyrzucili bez pożegnania w rdzawym strzępie waty pierwszy krzyk i sukienkę w maki wiarę i nadzieję piersi płakały miesiąc ja nie mogłam wcale przecież nic się nie stało w pustej r...

Ujął mnie ten wiersz. Lubię takie mocne postawienie sprawy. Szczególnie spodobało mi się "kochanie pieprzenie według szram i znamion". "Jutro" też jest świetne. Rozumiem, że jednak peelka nadal będzie się "rżnąć banalnie"? :) POzdrawiam i biegnę szukać innych Twoich wierszy!

Anima, nieźle - i prawdziwie! - napisane. Emde, dokładnie. Niepewność najgorsza. Kalino, dziękuję za wszystkie uwagi. Zerknę jeszcze raz na pierwszą zwrotkę. Pozdrawiam serdecznie!

Jestem tu pierwszy dzień, ale poczułam się jak w domu. :) Nomen omen, jak w ogrodzie ciszy! :) Tomku, Ireno, dziękuję Wam pięknie za wczytanie się w mój wiersz i własne interpretacje. Animo, wyłuskałaś najsłabsze momenty wiersza (i dobrze!), do "mlecznych" też miałam zastrzeżenia i długo się wahałam...

Jolu, bardzo Ci dziękuję za poświęcony czas i wnikliwą interpretację. Zachwyca mnie różnorodność odbiorów tego samego tekstu, tak różnych czasem od zamysłu autora, ale nie mniej inspirujących. Pozdrawiam serdecznie! :)

wciąż w pamięci tamta noc neony przez mrok samotne parkingi deszcz za wycieraczką gorycz mocnej kawy przedmieścia stolicy pięć minut przed świtem w stróżówce przy bramie dobra twarz Charona zimna poczekalnia ulotki jak cierpieć malcy w wyklejance dziewiątego kręgu budzeni z morfiny światłem jarzenió...