Czytałam. A co z żartami? W ogóle nie są dozwolone?

Bardzo gęsty prawdziwy wiersz. Nie tylko o pamięci. Ta twam asi.

Wnikliwa i prawdziwa samoobserwacja zawarta w poetyckim obrazie. Bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam wiosennie.

Ależ skąd! Pozdrawiam z ciepłego i bardzo wiosennego Sheffield.

Tytuł nie ma znaczenia. Chętnie się go pozbędę. Dwie pierwsze miniaturki są niezłe. Druga kojarzy się niektórym czytelnikom erotycznie. Są bardzo stare. Miały swoje "branie" i dalej mają. Ostatnia miała być aktualna. Zobaczę, co powiedzą inni, tu i tam. Piękny dzień dzisiaj i dlatego daruję Ci życie...

Teraz bardziej niż kiedykolwiek potrzebny jest drugi bliski człowiek. Nie ma większego wsparcia.
Twoja wrażliwość tym bardziej przekonuje, że nie zakłamuje świata.
Pozdrawiam bardzo ciepło i wiosennie.

Bardzo dobrze poprowadzony wątek. Prawdziwa treść.
Pozdrawiam.

Bardzo ładne zauważenia. Pierwsza impresja mogłaby, moim zdaniem, uchodzić za haiku.
Pozdrawiam.

Przyjmij wyrazy współczucia, Julko.
Pięknie napisałaś.
Pozdrawiam serdecznie.

Wiersz to nie jest ale fajny tekst. Rozbawiłbyś nim pewnie nawet Stephena Hawkinga, gdyby jeszcze żył.
Pozdrawiam.

Żadnej złośliwości w tym nie było. Raczej żart.

Ktoś przyśle białą lokomotywę...

Podoba mi się Twój wiersz. Sprawnie poprowadzony wątek. A to moja uwaga do rozważenia. Zamiast użyć dwa razy blisko siebie słowa "zdania", może zrezygnować z tego słowa w ogóle w czwartym wersie od końca. Nie ma wątpliwości, że cała ostatnia część wiersza odnosi się do pierwszego jej wersu. To tylko...

Pięknie opowiedziane żegnanie się ze światem.
Pozdrawiam.