La
zawistnicy mają wystarczająco wiele popiołu
żeby zasypać nim każdy talent;
Miranda zaczęła swoją poetycką karierę
w wieku 15 lat
a zakończyła ją gdy miała 17;
serdecznie pozdrawiam

nie pieść mnie tyle, bo rozpuścisz szybko, jak czekoladkę w ciepłej dłoni. gibkość kotki zachęca, lecz naturę mysią spłoszysz do dziury - zaprzepaścisz wszystko. skub mnie, podgryzaj, lubię te tortury jak każde jabłko. cierpkość można stłumić słodkim rumieńcem, naruszeniem dumy, ciętym językiem, gdz...

Autora nie poznałem osobiście
ale byłem na jednym z jego wieczorów poetyckich;
P.P. zajmuje znaczące miejsce wśród moich Mistrzów;
ukłony Michaelu

zacny Michaelu to nie jest mój przekład; Autora nie podałem bo się nie podpisał a uważam, że wykonał kawał dobrej roboty; zresztą wygada na to, że Sylvia Plath zmieniała wielokrotnie ten wiersz i być może dlatego polskie tłumaczenie nie zgadza się z angielską wersją a angielską tu zamieszczoną znala...

Ty Mała jesteś jak zielone jabłka: tak świeżokwaśna, a pod spodem twarda gdybym cię dopadł, pewnie bym poszarpał - gorliwie sprawdzał, jaka jesteś smaczna. Ty Mała jesteś słodka niby beza liznąłbym chętnie, skubnął, troszkę zeżarł i odchorował wszystko. Zbędna wiedza, że niedojrzałość w skutki jest ...

Wszystko, co żyło w trawie, już się wyrodziło, przetarło sine Kręgi Polarne i Zwrotnik. Ożył obraz Van Gogha, nad łanem przelecą hurtowe zamówienia - imidaklopiryd. Umieranie rzecz ludzka. Gdy giną miliony to tylko statystyki - przemawiał batiuszka. Powrót do gniazd, królowych jest odrealniony jak f...

kolejny wspaniały wiersz

Obracają się migiem wokół własnej osi, gęsiego, przyklejeni do grzbietów cwałujących kuców, samochodów, strusi bądź ciężarnych słonic – zależnie od kontekstu. Wbici w fotel, w szezlong, między skrzydła kościołów. Nikt się nie podnosi, ale wszyscy pędzą w uniesieniu nad ziemią: ktoś się krztusi drops...

Patrząc wstecz, to coś, co zawsze miałam: W dzieciństwie była to winda ze szklaną podłogą Przykucałam na dnie zaciskając oczy, Jak na schodach, po których bałam się się schodzić, Chociaż zawsze ktoś mówił, że wszystko w porządku - Tylko nie patrz w dół albo zobacz, nie jest tak źle (Nic nie unosi s...

Jest inna samotność Że wielu umiera na zewnątrz - Nie chcą przyjaciół z tej okazji Czy wielu okoliczności Ale natura, niekiedy, niekiedy zastanawia A komu to się zdarza Czy bogatszy jest kiedy może być objawiony Śmiertelną cyfrą 1116 There is another Loneliness That many die without -- Not want of ...

Estragon i Vladimir
stawiam na tego pierwszego;
odwieczny temat w nowym ujęciu
i do tego świetnie napisany;
pozdrawiam noworocznie

Po twojej śmierci. Wiało codziennie. Codziennie. Wiatr stawiał ścianę. Szliśmy. Bokiem. Krzycząc na siebie. Wzdłuż drogi. Bezużytecznej. Odstępy między nami. Twardniały. Aż do pustki. Wciąż są masywne. I czarne i smutne. Jak szpary między zębami. Starej kobiety. Którą kiedyś znałeś. Gdy była. Piękn...

beautiful the nerves pouring around in her like palace fire

gdyby ona już nie żyła wziąłbym Cię za ducha
ukłony

Zawsze było za dużo, potem za mało. Dzieciństwo, choroba. Obok łóżka miałam dzwonek – po drugiej stronie dzwonka była matka. Choroba, szary deszcz. Uśpione deszczem psy. Spały na łóżku w nogach, i wydawało mi się, że rozumiały czym jest dzieciństwo: najlepiej trwać w nieświadomości. Deszcz zostawił...

znakomity wiersz; szacun