dzięki Wam wróciłam po czasie do tego tekstu. Wielka jest Wasza wrażliwość, bardzo...Wczoraj oglądałam w necie reportaż z Ukrainy....widziałam krzyż w celowniku....Po sekundzie padł strzał wprost w czołg, z którego uciekali żołnierze...az mnie przygięło i nagle pomyślałam o tych wszystkich matkach, ...

Lili, ale ciekawe odczytanie! Popatrzyłam na ten wiersz z innej perspektywy i nagle pomyślałam, że tak można wyrazić hołd Reżyserowi naszego życia. Nooo, to jest myśl metafizyczna....kto wie, co kieruje nami w trakcie powstawania obrazu w głowie piszącej osoby, chociaż punktem wyjścia są sprawy przy...

korneło, Twoja sugestia jest kusząca, ale nieco zmienia kierunek. Szepnę tylko, że te modlitwy to może niekoniecznie jeszcze pod sceną....Miłość? Tyle ma twarzy, ilu jest ludzi, stąd kłopot z definicją. Dziękuję :) Wilgo, masz rację, każdy może podążać własną ścieżką wytyczoną przez zdobyte doświadc...

Ooooooo, jaka jesteś wrażliwa, Vesper! Oczywiście, nie odpowiem na Twoje pytanie, ale każdym nerwem odbieram wielką potrzebę poezji. Zawstydzasz mnie tym uznaniem, nigdy nie myślę o refleksji czytelnika, piszę ponad głowami odbiorcy, dlatego tak wielką radość sprawia mi, gdy ktoś pulsuje emocjami pr...

Mieliśmy dla siebie miejsce między sceną a resztą niespełnionych. Nasze ciała ukryte w różnokolorowych światłach migotały na ścianach niczym wielkoludy i marzyły o witrażach z rzymskich świątyń, na których święci się nie starzeli. Dziewczęta w zawsze za krótkich spódniczkach klęczały przed twoim spo...

Obserwatorze "szarego człowieka", z jaką wrażliwością piszesz:I wszystkim nawet lepiej, że uciekł Pekaes na Olimp. , No , wiem, w moim małym miasteczku na rynku kwiaty rozkwitają i dzwonią, gdy rozczochraniec wyciąga skrzypce i gra piękną piosenkę o Złotowłosej Izoldzie. Przystajemy, szperamy w tore...

Nie wiedziała, że jest jego wewnętrznym okiem, trzecim uchem, trelem wszystkich spłoszonych wróbli, które przez lata malował na jej skórze. Jak cyrkowcy przechodzili nad szarością, żeby spaść w senną jedność nocnego oddechu i czerń porannej kawy o smaku dalekiej oazy, pachnącej wanilią i kardamonem....

Bardzo wszystkim dziękuję za czytanie tego, co mi się pisze. Najśmieszniesze jest to, że zanim stworzę coś, to mam zupełnie inny zamysł, a potem sama się dziwię, co z tego powstało. Ciekawe, czy tylko ja tak mam? Serdeczności, mało teraz się udzielam, bo coraz częściej mój laptop się buntuje, wwwwrr...

odpowiedź dla /dziękuję, to jest piękne!/ wyczytałam poetę w międzysłowiu pomijanego ze względu na wyjątkowe sploty gdzieś między Alaską z reniferami a chatami Czarnego Lądu nieobznajomieni szukają miecza bo poznać znaczy rozciąć we mnie są obrazy Moneta może spadającego Ikara język wieków odczytywa...

Korneło, o gustach się nie dyskutuje, więc ta kawa ....może własnie była przypomnieniem i wyczuwał orientalny zapach, tak jak ja - rozpoznaję węchem miejsca ( pewnie byłam w poprzednim życiu psem tropiącym :). Z przyjemnością przeczytam Twój poetycki pomysł realizowany z inspiracji tego utworu. To j...

Nie wiedziała, że jest jego wewnętrznym okiem, trzecim uchem, trelem wszystkich spłoszonych wróbli, które przez lata malował na jej skórze. Jak cyrkowcy przechodzili nad szarością, żeby spaść w senną jedność nocnego oddechu i czerń porannej kawy o smaku dalekiej oazy, pachnącej wanilią i kardamonem....

oko w kosmosie ( po obejrzeniu pierwszych zdjęć) w nanosekundzie odkrył swoje najstarsze oblicze rozpadając się (z główki mniejszej od szpilki krawieckiej) na miliardy światów ( a świat pochodzi od światła) i trwa w nieograniczoności rodząc pytania o praprzyczynę o granice o zakończenie nieistniejąc...

ależ masz skojarzenia, super przemyślenia, super, La

...ależ magicznie, baśniowo. Ooooo, nawet nie próbuję odczytać sensów, wystarczy stworzony klimat, jak ja lubię takie obrazy! To jest wyobraźnia poetycka, wielki szacun!La
ps/ to jest frajda tworzenie takich kolaży, prawda?

Tezeuszu, wiedziałam, że się spóźnisz, od zawsze myślałeś o sławie i nagrodzie. Krzyk nie docierał do twoich uszu, gdy kobiety wbiegały do labiryntu, w ciemnościach drżały od pomruku potwora. Pod nogami chrzęściły kości pomordowanych. Wyszedłeś dzięki mnie, ale nie sądź, że zapomnę o zwłoce. Mówisz,...