Bardzo ciekawa miniatura. Można wiele usłyszeć w tym milczeniu

Lunatyk - bardzo dziękuję za miłe słowa i pozdrawiam :)

Ładnie to wszystko brzmi, ale smutno. Peel zdaje sobie sprawę z tego, że mur rośnie i nie robi nic by go zburzyć.
PS. A pieees??? ;)

Ćma - bardzo dziękuję i pozdrawiam serdecznie :)

A czasem się znajduje, choć się nie szukało;)

Dość gorzko. Sobie zawsze będziemy potrzebni.

Bardzo Wszystkim dziękuję za piękne komentarze :)

Bardzo mi się podoba. Subtelna prośba o nieodrzucanie, niepoddawanie się przy pierwszym potknięciu. Nie wszystko złoto, co się świeci, czasem trzeba zdjąć z grudki złota to co ją oblepiło. Pięknie

Ma być "dla mniej to ważne"? Czy "niej"? Pytam, bo u Ciebie wszystko możliwe;)
Obrazek z dawnych lat - ciekawie namalowany.

Przepiękny wiersz, świetnie napisany i strofa po strofie prowadzący do znakomitej ostatniej. Poczułam. Kasiu

Piękny wiersz, bardzo mi bliski

Zwierzęta w ogóle są obdarzone czymś, czego brakuje człowiekowi. Piękny wiersz

widzę niezauważalne dwa polne bratki pod murem i mikroskopijny szczawik w pęknięciu betonowej płyty krwawniki o baldachach jak z białej koronki postawne żmijowce najeżone osty i zielone czterolistne szczęścia w nieskoszonej trawie na skwerku naturalnie piękne i bliskie daleko drzewa bananowe palmy k...

Dołączam do refleksji Lunatyka (Lunatyczki?:)). Takie oszukiwanie siebie samego przynosi tylko większy ból, moim zdaniem. Samotność ma i plusy, warto je dostrzec. Poza tym nie jesteśmy sami, trzeba się tylko chcieć rozejrzeć.
Dobry wiersz skłaniający do refleksji.

Jak Wilga - wolę obrazy bez dźwięku ;) Dobrze znaleźć w czymś ukojenie (czytaj: ucieczkę) - niech to będzie świątek.