Agora
: czw 26 maja, 2011
Jedna czasoprzestrzeń została nam dana,
Byśmy ją umieli zapełnić barwami,
Które napisane ? pragniemy wciąż składać
Zawsze po swojemu ? i znów się mijamy.
Nikt się nie ogłasza wszechwiedzącym mędrcem.
Te same w nas lęki i zachwyty drzemią
I nic to, że czasem lira kiepsko brzęknie,
Gdyż trzeba się dzielić między sobą ? pieśnią.
Bywa - wsiąkną w słowa fałszywe tonacje.
Talent raz się skryje, raz błyśnie jak uśmiech.
Lecz przecież śpiewamy historie bliźniacze
Dla świata, by wlewać słodycz w dzbany puste.
A każdy każdemu może drogę wskazać,
Zapalić latarnię, przygarnąć do światła.
Byśmy ją umieli zapełnić barwami,
Które napisane ? pragniemy wciąż składać
Zawsze po swojemu ? i znów się mijamy.
Nikt się nie ogłasza wszechwiedzącym mędrcem.
Te same w nas lęki i zachwyty drzemią
I nic to, że czasem lira kiepsko brzęknie,
Gdyż trzeba się dzielić między sobą ? pieśnią.
Bywa - wsiąkną w słowa fałszywe tonacje.
Talent raz się skryje, raz błyśnie jak uśmiech.
Lecz przecież śpiewamy historie bliźniacze
Dla świata, by wlewać słodycz w dzbany puste.
A każdy każdemu może drogę wskazać,
Zapalić latarnię, przygarnąć do światła.