Karuzelka
: pt 19 sie, 2011
Karuzelka
Jest rymowanym kupletem podobnym do limeryku, moskalika czy lepieja w formie tetrastychu pisanego czterostopowcem trocheicznym o układzie rymów aaaa, gdzie pierwszy i ostatni wers są jednobrzmiące i zawierają temat karuzelki, najczęściej nazwę własną (zwykle imię i nazwisko bądź samo nazwisko znanej osoby, postaci historycznej lub bohatera literackiego), dużo rzadziej rzeczownik pospolity.
Treść karuzelki powinna być absurdalna i purnonsensowa, a kuplet powinien dać się śpiewać na melodię piosenki "Karuzela" Marii Koterbskiej (stąd nazwa).
powstanie
Forma karuzelki została wymyślona przez studentów filologii polskiej UJK, a później rozpowszechniła się na forum portalu literackiego Erynie. Użytkownicy od 2008r. regularnie wrzucają nowe kuplety na shoutbox, archiwizują je w osobnym wątku, a nawet urządzają pojedynki na karuzelki.
karuzelka kanoniczna
W kanonicznej karuzelce powinien być zachowany sylabotonizm (8 sylab, 1-sza, 3-cia. 5-ta i 7-ma akcentowane), jeśli pojawia się transakcentacja to tylko sfunkcjonalizowana pod kątem efektu humorystycznego. Wersy 1 i 4 zawierają tylko nazwisko albo imię przed nazwiskiem (w mianowniku).
karuzelka niekanoniczna
Formuła karuzelki nie jest sztywna, zasada ludyczna jest ważniejsza od zasady wersyfikacyjnej, więc dopuszczalne jest przesunięcie akcentów, przestawienie imienia i nazwiska w temacie i/lub podania go w przypadkach zależnych czy użycie inicjału imienia przed nazwiskiem. Za karuzelkę można od biedy uznać wariację na temat tej formy zwiększającą lub zmniejszającą liczbę sylab w wersie czy wręcz liczbę wersów, względnie stosującą dwa różne tematy w 1-szym i 4-tym wersie. Do pomyślenia jest nawet karuzelka "biała", zawierająca tylko rym tautologiczny w wersach z tematem.
Do karuzelki można zastosować powiedzenie o limeryku: "jeśli przyzwoity, to niedobry, jeśli dobry, to nieprzyzwoity".
Definicję opracował, dopieścił i nadesłał ojciec chrzestny karuzelek:
Piotr Ferlinghetti Ołowiak
Jest rymowanym kupletem podobnym do limeryku, moskalika czy lepieja w formie tetrastychu pisanego czterostopowcem trocheicznym o układzie rymów aaaa, gdzie pierwszy i ostatni wers są jednobrzmiące i zawierają temat karuzelki, najczęściej nazwę własną (zwykle imię i nazwisko bądź samo nazwisko znanej osoby, postaci historycznej lub bohatera literackiego), dużo rzadziej rzeczownik pospolity.
Treść karuzelki powinna być absurdalna i purnonsensowa, a kuplet powinien dać się śpiewać na melodię piosenki "Karuzela" Marii Koterbskiej (stąd nazwa).
powstanie
Forma karuzelki została wymyślona przez studentów filologii polskiej UJK, a później rozpowszechniła się na forum portalu literackiego Erynie. Użytkownicy od 2008r. regularnie wrzucają nowe kuplety na shoutbox, archiwizują je w osobnym wątku, a nawet urządzają pojedynki na karuzelki.
karuzelka kanoniczna
W kanonicznej karuzelce powinien być zachowany sylabotonizm (8 sylab, 1-sza, 3-cia. 5-ta i 7-ma akcentowane), jeśli pojawia się transakcentacja to tylko sfunkcjonalizowana pod kątem efektu humorystycznego. Wersy 1 i 4 zawierają tylko nazwisko albo imię przed nazwiskiem (w mianowniku).
karuzelka niekanoniczna
Formuła karuzelki nie jest sztywna, zasada ludyczna jest ważniejsza od zasady wersyfikacyjnej, więc dopuszczalne jest przesunięcie akcentów, przestawienie imienia i nazwiska w temacie i/lub podania go w przypadkach zależnych czy użycie inicjału imienia przed nazwiskiem. Za karuzelkę można od biedy uznać wariację na temat tej formy zwiększającą lub zmniejszającą liczbę sylab w wersie czy wręcz liczbę wersów, względnie stosującą dwa różne tematy w 1-szym i 4-tym wersie. Do pomyślenia jest nawet karuzelka "biała", zawierająca tylko rym tautologiczny w wersach z tematem.
Do karuzelki można zastosować powiedzenie o limeryku: "jeśli przyzwoity, to niedobry, jeśli dobry, to nieprzyzwoity".
Definicję opracował, dopieścił i nadesłał ojciec chrzestny karuzelek:
Piotr Ferlinghetti Ołowiak