Wolność

[Maria]

Wolność
– to lot w przestworza,
to dotyk morza,
to wyścig z wiatrem,
rozmowa z czartem,

to również ja i ty
biegnący wciąż do drzwi,
którymi czas już wyjść,
by w porę panie imć,
po nowy świata blask,
poranków pełnych łask
odebrać jako trzask
ananke dobrej głask

[Tomasz Kowalczyk]

Mario,
to jest zły wiersz.

[Maria]

Tomku - dlaczego?

[Fred]

dlaczego?

Bo Cię poniosły rymy w morza, przestworza, przez co wiersz stał się banalny i naiwny. :oops:

[Maria]

rymy w morza, przestworza

Oj tam, oj tam = 1 gramatyczny już przekreśla wiersz, a czy naiwny? Nie wszystko musi być ciężkie jak szynelka sołdata. Lato przed drzwiami. :P

[Bożena]

Mario i wszystkie rzeczowniki na końcu wersu- przecież sama mi radziłaś...

[Maria]

i wszystkie rzeczowniki

Bożenko - pewnie Ci chodzi o te w drugiej strofie. A ja sądziłam, że takie trochę wydumane nadadzą wierszowi lekkości, jak na letnią pogodę ducha przystało.
Bo częstochowskie byłyby wtedy, gdyby wszystkie występowały w normalnej swojej formie w tej samej liczbie i tym samym przypadku, a tu mam:
trzask/głask = trzaśnięcie i głaskanie,
blask/łask = ten blask, l.poj. i ta łaska w rodz. mnogim ///// to już nie takie częstochowskie
wyjść/imć = :?: :roll: chyba
ty/drzwi = j.w.

No chyba nie tak całkiem na 1+ ;-)

[Leon Gutner]

Jak trudna to forma i jak trudno jest sprostać widać w tym wierszu .

Można przymknąć oko zaliczając wiersz do tekstów piosenek . Ale raczej tylko w tym wypadku .

Z uszanowaniem L.G.

[Maria]

Leonie - cóż, stało się. Wiersz się wstawiło, to musi stać, a przerabiać nie zawsze da się. I nie zawsze mi się chce grzebać przy treściach ogólnie ocenionych na "be". Przeważnie łatwiej pisać następny, niż ratować poprzedni. Dziękuję za wypowiedź.