Chwila której nie było

[pan cogito]

Chwila której nie było
Rozpraszając się po pokoju
Włączając światło którego zabrakło
Usiadła obok mnie, zdjęła buty

Rozrzucone figury na szachownicy
Układa na swój sposób los
Podniosę pierwszy figurę do góry
Postawię swój krok

Chwila której nie było
Nie czeka na pierwszy ruch
Usiadła obok mnie zbijając pionka
Zakładając buty

Ostatni zgasiłem światło...

[firletka.]

Przyznam, że nie trafił do mnie
Wrócę... może uda mi się odczytać. Pozdrawiam

[Mag]

hm...Twoje wiersze są pełne poezji,która odwraca się "z boku na bok"...pozdrawiam