*** (samotnego uwierają buty)

[stary krab]

samotnego uwierają buty
zezuję
w stronę młyna
wolno kroczy balerina nie
niesiona poduszkowcem
koszula nocna zsuwa się
w toń

z całych sił milczę
nie toń Wenus
królowo po kolana
w chrzcielnicy pozostań
cudzie genetyczny
dziedziczony przez pokolenia

[Hekate]

.

Krabie,


oo jak mi się podoba, taki przekaz...

toń

- sie powtarza...ale może to nie szkodzi..m.mi jakoś nie szkodzi, nadaje dziwny krzywy rytm, który pasuje do wiersza i jego onirycznej treści
i rym który się wkradł....tez fajnie..

z całych sił milczę
nie toń Wenus

- i ten paradox

w chrzcielnicy pozostań
cudzie genetyczny
dziedziczony przez pokolenia

- bardzo dobre połączenie

może być że to:

samotnego uwierają buty
zezuję
w stronę młyna

określa treść wiersza...ale dla mnie, PL kończy w młynku snów i wizji...

bardzo mi się podoba


ukłony i dygnięcia

[Tomasz Kowalczyk]

Do Twoich wierszy, Krabie, zawsze podchodzę z przyjemnością, ale tym razem trochę się zawiodłem. Przede wszystkim potykałem się podczas czytania:
[quote=""stary krab""]samotnego uwierają buty
zezuję
w stronę młyna
wolno kroczy balerina nie
niesiona poduszkowcem [/quote]
Czy wytłuszczony rym jest zamierzony? Przerzutnia nie jest zbyt urodziwa.
[quote=""stary krab""]koszula nocna zsuwa się
w toń

z całych sił milczę
nie toń Wenus [/quote]
Gra słów oparta na tej samej formie wyrazów przy ich przynależności do odmiennych części mowy (rzeczownik - czasownik). Ale w wierszu nie zabrzmiała mi zbyt przekonująco.
[quote=""stary krab""]w chrzcielnicy pozostań [/quote]
Inwersja spowodowała, ze "tłuściocha" potraktowałem najpierw jako rzeczownik.

Pozdrawiam

Tomek

[Mithril]

Nie gniewaj się i nie zrozum mnie źle, ale...


"samotnego nie uwierają buty
w toń niesiona
wolno kroczy balerina
zezuję w stronę młyna
poduszkowcem
koszula nocna zsuwa się

dziedziczony przez pokolenia
z całych sił milczę
cudzie genetyczny
królowo po kolana
nie toń Wenus
w chrzcielnicy pozostań"


w tej konstrukcji mówi mi tyle samo, co..................w oryginalnej, podanej przez Ciebie................jeszcze raz przepraszam i...............Serdecznie Pozdrawiam!

[stary krab]

[quote=""Mithril""]Nie gniewaj się i nie zrozum mnie źle[/quote]Nie gniewam się, ufam w twą dobrą wolę. Jednak dziwię się, że jesteś w stanie to samo wyczytać w obu wersjach.
Przykładowo: samotnego uwierają buty jest o tym, że szalenie mu doskwiera samotność, ściślej brak drugiej płci. Zaś

"samotnego nie uwierają buty"

jest dla mnie o niczym.

Inny przykład

dziedziczony przez pokolenia
z całych sił milczę

Wygląda na to, że peel uważa siebie za dziedziczonego, czy coś w tym rodzaju. A przacież w mym wierszu chodziło o dziedziczenie genetycznego cudu, jakim jest ten cudowny dar podziwiania piękna płci pięknej (jakżeby inaczej).

Cieszę się natomiast niezmiernie, iż mój tekst zafrapował Cię, pobudził do twórczości. <img>

[Hierophant]

Nie przekonuje mnie ta wizja,
piszesz jak dziadek, co to chciałby a nie może,
przez co wierszyk nabiera tendencji przejawianych
przez tzw. starszych gentelmanów, którzy nie odpuszczą,
dopóki nie wysmoktają po rączkach pani z okienka pocztowego
( która to nienawidzi takiego mizdrzenia i obśliniania, ale robi
biedna dobrą minę do złej gry - o czym lubieżny dziadzia oczywiście
wie!)
Nie można jednak całkiem skreślić owego wiersza,
ten np. fragment:

w chrzcielnicy pozostań
cudzie genetyczny
dziedziczony przez pokolenia

jest naprawdę ciekawie złożony.
Mało kto tak składa wiersze.

[stary krab]

[quote=""Hierophant""]Nie można jednak całkiem skreślić owego wiersza,
(...) jest naprawdę ciekawie złożony.[/quote]
Dziękuję łaskawco, iżeś dostrzegł chociaż poprawną składnię. <img>
Wynurzenia o obleśnych staruchach są twojego autorstwa. I tylko twojego. <img>

[Hanna Dikta]

A mnie jak zawsze urzekł klimat Twojego wiersza, Krabie. szczególnie spodobała mi się pierwsza zwrotka. Zupełnie nie odbieram go tak jak pan H, coż, każdy filtruje tekst przez swoją głowę i potem różne "cuda" wychodzą. Pozdrawiam :)

[karampuk]

balerina nie nabywa takiego swoistego znaczenia - to jak doprowadzić sztukę "nie" do mistrzostwa
podobnie koszula zsuwa "się" jak odsłanianie ego wraz z odarciem szaty

:)

[stary krab]

Karampuk, mimo wyjątkowo enigmatycznego wpisu... dajesz wiele do myślenia. Dzięki za szczerość. <img>

[Jolanta Kowalczyk]

Biorąc pod uwagę dwa słowa - klucze:Wenus i chrzcielnica, postanowiłam spojrzeć na wiersz oczami historyka sztuki i demonologa. Pierwotnie w ezoteryce Lucyfer (Niosący Światło) to personifikacja gwiazdy porannej czyli Wenus. Był on boginią, wcieleniem miłości i światła. Zatem mogę zaryzykować stwierdzeniem, że Wenus z wiersza może stanowić pewien rodzaj pokusy, na który narażony jest peel cierpiący na samotność. Uwierają nie tylko buty, ale brak miłości lub kogoś bliskiego. Peel zezuje na balerinę, czyli mamy do czynienia z tancerką, a taniec pobudza zmysły i namiętności, czyli najskuteczniejszą strategię, jaką posługuje się szatan.

wolno kroczy balerina nie
niesiona poduszkowcem
koszula nocna zsuwa się

Użycie słowa "nie" daje podwójny efekt:
* ona nie unosi się poduszkowcem, ona tak perfekcyjnie tańczy, że sprawia wrażenie, jakby unosiła się w powietrzu
* balerina? Nie! -to prawdziwa bogini, której koszula nocna zsuwa się w dół. Jest tu widoczna analogia do rzeźby: " Wenus z Milo", gdzie półnaga bogini ma szatę opuszczoną poniżej bioder.
Bardzo dobra gra słów, która spina dwie zwrotki:

koszula nocna zsuwa się
w toń

z całych sił milczę
nie toń Wenus

Wenus w chrzcielnicy to bardzo odważne posunięcie biorąc pod uwagę demonologiczny aspekt. Święcona woda obmywa ciało i duszę z grzechu, a sam chrzest jest egzorcyzmem, w którym wyrzekamy się szatana.

w chrzcielnicy pozostań
cudzie genetyczny
dziedziczony przez pokolenia

Tym cudem genetycznym może być umiłowanie zewnętrznego piękna i uleganie namiętnościom z którymi muszą się borykać wszystkie pokolenia jak i nasz peel. Ten rozkaz, a może prośba: " w chrzcielnicy pozostań" może być również pewnym wyznaniem wiary, wyrzeczeniem się rozkoszy cielesnych, mimo że samotnego strasznie uwierają buty.
Czytając o Wenus w chrzcielnicy, automatycznie przyszedł mi na myśl obraz S. Boticellego: "Narodziny Wenus", w którym muszla przypomina do złudzenia kształt chrzcielnic w niektórych kościołach.
Bardzo dobry wiersz.

Pozdrawiam

Jola

[karampuk]

bo czasem to wystarczy, Autorowi, a ponieważ, zdaje się, znam z PP, to wiem, ze Pan czyta z wpisów to, co Autorowi potrzeba i nie ma konieczności rozrysowywania grafów
:)

Pozdr. la ;)

[stary krab]

[quote=""karampuk""]Pan czyta z wpisów to, co Autorowi potrzeba i nie ma konieczności rozrysowywania grafów :)[/quote]Powiedzmy. W każdym razie staram się.
Dziękuję bardzo. ;-)

cudem genetycznym może być umiłowanie zewnętrznego piękna i uleganie namiętnościom

Pięknie to zauważyłaś.
Prawa dziedziczenia cech niejednokrotnie nastrajają nas głębokim smutkiem, jak w przypadkach defektów i chorób dziedzicznych. Jednak pozwalają się również radować, choćby dziedziczoną urodą dziewczyn, czy najnormalniejszym popędem.

Jolu, rozbiorem i analizą wiersza zrobiłaś mi piękny gwiazdkowy prezent. Perfekcyjny i uroczy zapis recenzji skłania, żebym wydrukował ją na ozdobnym i w koszulce złożył wśród cennych wyróżnień.
Serdecznioe Ci dziękuję. :kwiat:

[megi]

Wiersz do mnie tym razem nie przemówił,
ale bardzo spodobały mi się te wersy:

[quote=""stary krab""]samotnego uwierają buty [/quote]

[quote=""stary krab""]z całych sił milczę [/quote]

[stary krab]

[quote=""megi""]Wiersz do mnie tym razem nie przemówił,
[/quote]Megi, dziękuję za wizytę i skomentowanie.
Nie przemówił... Może genetycznie wrażliwość jest dziedziczona z płcią, dziewczyny inaczej to odbierają? :spoks: