Nie opuszczaj mnie

[Kornelia Romanowska]

Trudno uwierzyć, że wszystko schnie.
Nie ma zimy, lata a wiosna tylko dla
zwykłych żyje kwiatami. Wczoraj
ucichły ludzkie ciała.
Odzew spod kruchych rzęs zatapia się
w miłosnych lirykach.

Trwa Bóg, choć wszystko
pachnie nicością. Mrokiem zasnute
ulice prowadzą do jednych drzwi.

Gdzieś tam leżysz, ukochana, przykryta
gruzem i błogim snem. Zaczytana w płoche
słowa antycznych wieszczów.

Jak to jest, że wciąż czujesz? Zamknięta
w szczelnych dziurach dłoni,
oddychasz w naszych ustach.

Bóg milczy.

A ty gdzieś pod drzwiami leżysz spokojna,
z obcasem wbitym w oko.

Nadal studiujesz życie.

[Hanna Dikta]

Początek, moim zdaniem, ociupinkę przegadany, ale druga część zrobiła wrażenie. Zwłaszcza:
[quote=""Kornelia Romanowska""]

A ty gdzieś pod drzwiami leżysz spokojna,
z obcasem wbitym w oko.

.[/quote]
Pozdrawiam

[Mithril]

Finałowa kursywa chyba zbędna - dla mnie zmontowana jako zapchajdziura...................Sztych zawija się klimatem - Kornelii jaką znam................choć jeszcze postanowiła pofilozofować..............może delikatne przerysowanie wersyfikacji - delikatne, bo.................jest wiersz...............Serdecznie Pozdrawiam!

[Pier Dułka]

drugie "leżysz" i kursywę do kosza i jestem zachwycony
chylę czoła

[Tomasz Kowalczyk]

No, Kornelio, odetchnąłem z ulgą, ponieważ zauważyłem światełko w tunelu. W wierszu jest więcej liryzmu niż w ostatnich Twoich kilku utworach razem wziętych.
Nie napiszę wiele nowego nad to, co wyłuszczyła Hania. Początek wiersza mógłby zostać trochę odchudzony.
[quote=""Kornelia Romanowska""]Trudno uwierzyć, że wszystko schnie.
Nie ma zimy, lata a wiosna tylko dla
zwykłych żyje kwiatami. Wczoraj
ucichły ludzkie ciała.
Odzew spod kruchych rzęs zatapia się
w miłosnych lirykach.

Trwa Bóg, choć wszystko
pachnie nicością. Mrokiem zasnute
ulice prowadzą do jednych drzwi. [/quote]
Nie czytam wytłuszczonych wersów. Druga zwrotka raczej banalna. No i "miłosne liryki" zapaliły mi neon z napisem "tautologia".
[quote=""Kornelia Romanowska""]Zaczytana w płoche
słowa antycznych wieszczów. [/quote]
Usunąłbym "tłuściocha".
[quote=""Kornelia Romanowska""]Jak to jest, że wciąż czujesz?[/quote]
To pytanie trąci treścią retoryczną. Czy jest konieczne?
[quote=""Kornelia Romanowska""]A ty gdzieś pod drzwiami leżysz spokojna,
z obcasem wbitym w oko. [/quote]
Zakończenie pyszne, ale nad radą Piera w kwestii powtórki zastanowiłbym się.
Kornelio,
widać, że poszukujesz. I szukaj! I niech wyją głodne koty!

Pozdrawiam

Tomek

[Hekate]

.

Hej Kornelio<


rzeczywiście ładny wiersz...
choć potykam się czasem o trochę naciągnięte obrazy jakie budujesz...
ale kto wie, może właśnie tak widzisz świat...
czasem jednak nie naturalnie to brzmi...

ale czy :

płoche
słowa antycznych wieszczów.

-czy słowa antycznych i na dodatek wieszczów mogą być płoche?

czy to ie jest nienaturalne naciąganie do ładnego słowa...?


tak troszkę...


pozdrawiam

[Kornelia Romanowska]

Dziękuję wam wszystkim za komentarze :))

Mithril - powoli cumuję, filozofia się kończy;)

Tomku - obyś to światełko widział cały czas :))

Buziaki

[karampuk]

ładny pomysł. kursywę bym darowała, na cóż mu taki patos jescze w ostatnim piruecie? i tak oscyluje miedzy tonem patetycznym a gruntowym.
jestem mu na tak
:)

[Anonymous]

ciekawy i klimatyczny, chociaż obcas w oku z kursywą popsuły mi nieco wrażenie przyjemności.

lata a wiosna tylko dla

nie do końca jestem pewna jak mam odczytać "a" bez przecinka.

[skaranie boskie]

Nie dane mi było widzieć kursywy więc obcas w oku jak najbardziej na tak!


Co zaś się tyczy wytłuszczonego przez Tomka

[quote=""Kornelia Romanowska""]Trwa Bóg, choć wszystko
pachnie nicością. Mrokiem zasnute
ulice prowadzą do jednych drzwi.[/quote]


nie pozbywałbym się tego. Są różne wizje owych drzwi. A Bóg pozwalający by pachniało nicością jest wg mnie znakomitą metaforą. (chyba tak to się nazywa?)
Co najwyżej podzieliłbym środkowy wers na dwa dokładnie po kropce a "ulice" przeniósłbym do powstałego w ten sposób trzeciego.

Ale to jedynie wizja laika.
Gdybym się znał na poezji pochwaliłbym Cię za ten wiersz :-)