antymetabolia

[ovoc_ziemii]

wczoraj zaszła mi drogę matka
boska
stanęła po swojej stronie
torów
powiedziała
– nie pij córko więcej
z ust przypadkowych
filozofów

esencji
ona nigdy nie będzie należeć
do ciebie

jak wolność która jest pustym
słowem – tam tylko hula wiatr i grad
jest samotność
dłoni trwających w splocie
i zapomnienie
siniejące pod skórą

powiedziałam – nie pij matko
więcej z nieznanych
butelek meta
- fizyków
tam tylko węgiel wodór tlen
może coś jeszcze
ale za mało na kamień
z twojej kieszeni

[Mariola Kruszewska]

To ja już wolę po stronie filozofów. Materia z jej oczywistością nie pozwala na dyskusje.

[Beata]

Bardzo potężny ładunek przekazu w tekście. Respekt dla pokazania granicy dwóch światów, dwóch sposobów na przetrwanie... I bardzo zgrabnie pokazałaś, jak bardzo potrafią być sobie obcy ludzie bliscy przecież.
"Kto jest bez winy niechaj pierwszy rzuci kamień, niech rzuci. Daleko raj, gdy na człowieka się zamykasz."
Pytanie o "esencję". Rozumiem, że chciałaś tym słowem wyrazić najważniejszą wartość, której szukamy - sens życia. Dziwnie jednak wygląda w przerzutni, która kompletnie ją odcina od nitki myśli początkowego wywodu o filozofach, a sztucznie spaja z matką. Czy nie lepiej już, żeby ta esencja zawisła między jedną racją a drugą?