Opowiastki z kraju ułanów

[maybe]

Kare, siwe, bułane, kasztanowe i gniade.
Silne, ciężkie, masywne, czasem lotne jak ptaki.
Ciągną wozy, kłusują, bawią albo pracują,
prostoduszne i ufne - przerośnięte dzieciaki.

Łamią nogi w transportach
ładowane jak bety –
stare, młode z defektem,
źrebne klacze, ogiery.

Spokój Bajki pomagał przejść niejedną przeszkodę.
Denver uczył wytrwale jak zakłada się uzdę:
łeb trzymając bez ruchu w czasie wszelkich przymiarek,
ze stoickim spokojem znosił próbę po próbie.

Wyniszczone, głodzone,
harujące nad siły
za smaganie po żebrach,
czteronogie maszyny.

Siwy Dallas pomagał prosto trzymać się w siodle,
idąc stępa ostrożnie jakby jeździec był szklany.
Kostka cukru dla Tratwy to jedyna nagroda
za cierpliwość nieziemską podczas hipoterapii.

Żywe mięso na handel
dla wątpliwych smakoszy
wyobraźni wyzbytych,
serwowane za grosze.

[semiramida]

Przepiękny wiersz pełen empatii. Ja też kocham konie:))) semi.

[Liliana]

maybe,
wzruszająco opisałaś los koni, przewożonych do rzeźni (jakże często w niehumanitarnych warunkach) po długiej pracy w służbie człowieka,

tu mi coś nie gra 3. wers, chyba że źle odczytuję:

Wyniszczone, głodzone,
harujące nad siły
za smaganie po żebrach,
czteronogie maszyny.

może: i smagane po żebrach

[maybe]

Semi, Liliano - dziękuję, cieszę się, że tak przychylnie odebrałyście
Lili - miałam na myśli fakt, że to smaganie po żebrach jest formą dopingu, "zapłaty".
No cóż, niedawno był Światowy Dzień Zwierząt :roll:

[Fred]

Daawno dość nie czytałem na tym forum tak dobrego wiersza. Świat koni musi Ci być dobrze znany. Widać, że wiesz o czym piszesz. Zachowujesz jednorodność materii, jedność motywu, nie dryfujesz. W moim rodzinnym gospodarstwie domowym oczywiście był koń.Niejeden raz siedziałem na jego grzbiecie i podróżowałem. Na oklep rzecz jasna.
W późniejszym czasie próbowałem jazdy konnej jako sposobu na odchudzanie.
Sposób okazał się bardzo skuteczny.
Przez pół roku koń schudł 50 kilogramów! :roll:
Moje uznanie za dobry wiersz. Potrzaskam Ci brawo :brawo:

[Ewa Włodek]

och, Maybe, my już nie jesteśmy krajem ułanów, niestety...Chyba już dawno skończył się u nas czas szacunku dla konia, zresztą - nietylko dla koni, lecz wogóle dla zwierząt, które traktujemy gorzej, niż rzeczy. Ma to swoje uwarunkownia, jest z pewnych względów zakodowane w mentalności jakiejś części z nas...
Bardzo dobry wiersz, bardzo...

Moc serdecznosci wysyłam do Ciebie...
Ewa

[maybe]

No właśnie, ta ludzka mentalność i brak szacunku dla innego życia niż własne. Dziękuję Ewa i pozdrawiam ciepło

Fred, dziękuję, bardzo mnie cieszy Twój komentarz. Takie odczucia co do koni i innych zwierząt dręczą mnie i męczą od zawsze, a czasem chcę się nimi dzielić. Może to ten Światowy Dzień Zwierząt skłonił mnie do podszlifowania "leżącego" wiersza.

W późniejszym czasie próbowałem jazdy konnej jako sposobu na odchudzanie.
Sposób okazał się bardzo skuteczny.
Przez pół roku koń schudł 50 kilogramów!

A to dobre! :-)

[Leon Gutner]

Gdybym umiał grać na czymś innym niż grzebień zaadoptowałbym ten wiersz na piosenkę .
I jako taki tekst bardzo mi się dobrze - słucha .

Z uszanowaniem L.G.

[Fred]

Gdybym umiał grać na czymś innym niż grzebień

Grzebień może świetnie imitować granie skrzydeł husarskich!
Do dzieła! :oki:

[maybe]

Leonie, to tekst dobry do rapowania ;-)

Fred, tam gdzie koń, lepsze będzie zgrzebło :-) Tyle, że nie podobne do skrzydła :zniesmaczony:

[Mariola Kruszewska]

lotne jak ptaki.
Ciągną wozy, kłusują, bawią albo pracują
prostoduszne i ufne jak za duże dzieciaki.

Łamią nogi w transportach
ładowane jak bety –

Wiadomo.

za duże dzieciaki

zbyt (?) przerośnięte (?)

Z Bajką można pokonać / było każdą przeszkodę.

Tu się średniówka kładzie w dziwnym logicznie miejscu.

Ja, niestety, na konie mam uczulenie, ale podziwiam urodę tych zwierząt.

[maybe]

Oj, rzeczywiście, trochę za dużo jaków wśród koni. Skorzystałam z Twojej podpowiedzi Mariolu w jednym przypadku. Wers z kulejącą średniówką też zmieniłam. Dziękuję :-)

[Edward Skwarcan]

Zawsze lubiłem konie Kossaka
Podziwiam Twój wiersz.

Pozdrawiam Edward

[maybe]

Zawsze lubiłem konie Kossaka

Ja też.
Dziękuję Edwardzie.