Forum literackie Ogród Ciszy

wczoraj europejska komisja lingwistyczna
oficjalnie zmieniła kolejność alfabetu
w końcu j od dawna stoi przed a

tysiące myśli obijają się o siebie
jak ludzie w metrze
o siódmej czterdzieści
rano
nikt nie zauważył końca świata

a jednak wciąż tak trudno
przebywać sam na sam ze sobą



Wersja pierwsza:

wczoraj europejska komisja lingwistyczna
oficjalnie zmieniła kolejność alfabetu
w końcu j od dawna stoi przed a

tysiące myśli obijają się o siebie
jak ludzie w metrze
o siódmej czterdzieści
rano
nikt nie zauważył końca świata

zamykam oczy
wsłuchując się w oddech

a jednak wciąż tak trudno
przebywać nam sam na sam ze sobą

Monika_S pisze:wczoraj europejska komisja lingwistyczna
oficjalnie zmieniła kolejność alfabetu
w końcu j od dawna stoi przed a

Dobrze pomyślane.

Monika_S pisze:tysiące myśli obijają się o siebie
jak ludzie w metrze
o siódmej czterdzieści
rano
nikt nie zauważył końca świata

Celna obserwacja. I na czasie.

Monika_S pisze:zamykam oczy
wsłuchując się w oddech

Do wylotu.

Monika_S pisze:a jednak wciąż tak trudno
przebywać nam sam na sam ze sobą

Bez "nam" (brzmienie!!!).

Co racja to racja ;-) Pointa prawdziwa.

Pozdrawiam,


Glo.

Masz rację, Glo. Już poprawiam ;-) Dziękuję za uwagi i za wizytę.

Pozdrawiam

Monika_S pisze: a jednak wciąż tak trudno
przebywać sam na sam ze sobą

to jest - rzekłabym - prawdziwy koniec świata! Dlatego warto się starać, zeby byc ze sobą - w równowadze, wtedy - można sie nawet polubić...
Dobrze się było zamyślić przy lekturze...

z uśmiechem Świątecznym..
Ewa

Cóż, ja najważniejsze dla większości onych.

Monika_S pisze:nikt nie zauważył końca świata

Ja też, tak byłam zapracowana. Ale już Miłosz wierszył, że ludzie to ślepcy. I głupcy.

Monika_S pisze:a jednak wciąż tak trudno
przebywać sam na sam ze sobą

Myślałam, że to najciekawsze towarzystwo. ;-)

Ewa Włodek pisze:Dlatego warto się starać, zeby byc ze sobą - w równowadze, wtedy - można sie nawet polubić...

Myślę, że często brakuje nam miłości do samego siebie, która jest jednak zupełnie czymś innym niż egoizm, ponieważ egoista nie tylko nie kocha innych, ale jeśli spojrzymy na istotę miłości, to siebie samego również nie darzy takim uczuciem. Ważne, żeby polubić siebie jako człowieka, ponieważ wówczas jesteśmy zdolni też do tego, aby dawać z siebie więcej i w innych również dostrzegać coś wyjątkowego :)

Mariola Kruszewska pisze:Myślałam, że to najciekawsze towarzystwo.

Podobno ;-) Choć tak naprawdę bardzo niewiele osób umie przebywać samemu ze sobą. Wbrew pozorom jest to bardzo trudne. Najczęściej jak zostajemy sami, to i tak myśli krążą wokół wielu różnych tematów lub zajmujemy się czymś innym. Wystarczy usiąść na 20 minut, zamknąć oczy, wyobrazić sobie biały ekran i oczyścić umysł z wszelkich myśli, skupić się tylko na odczuwaniu, wsłuchać we własny oddech, skoncentrować się na sobie, nie na sprawach, które zajmują nasze myśli. To jest ćwiczenie koncentracji i wystarczy jedna minuta, aby się przekonać, że nie jest to takie proste, a wręcz przeciwnie ;) Tak jak nie umiemy naprawdę skoncentrować się na sobie, tak często nie umiemy koncentrować się w relacjach z innymi ludźmi. Na szczęście dla nas jest to sztuka, a w sztuce można się ćwiczyć ;-)


Dziękuję Wam serdecznie za wizytę i pozdrawiam świątecznie

Monika_S pisze:a jednak wciąż tak trudno
przebywać sam na sam ze sobą

- coś w tym jest- zwłaszcza gdy to sam na sam jest nieustanne

WESOŁYCH ŚWIĄT

Nie zgadzam się z pointą. Mi osobiście przyszło to bardzo łatwo. Byłam wprost szczęśliwa i nadal jestem. Każda chwila 'sam na sam ze sobą' - daje mi poczucie wolności i bezpieczeństwa.
A może to wyjątek potwierdza regułę? :-)

Maria pisze:Nie zgadzam się z pointą. Mi osobiście przyszło to bardzo łatwo. Byłam wprost szczęśliwa i nadal jestem. Każda chwila 'sam na sam ze sobą' - daje mi poczucie wolności i bezpieczeństwa.
A może to wyjątek potwierdza regułę? :-)

Pozostaje się tylko z tego cieszyć :) Jeśli nauczymy się przebywać tak naprawdę sam na sam ze sobą, wówczas możemy lepiej poznać siebie i poukładać wiele spraw nie tylko w swoim życiu, ale także w relacjach z innymi. Oby takich wyjątków było jak najwięcej :)


Bożeno, Mario, dziękuję Wam za wizytę i życzę radosnych świąt :)

Podobnie jak Maria, bycie sam na sam ze sobą polubiłam nieomal natychmiast. To był najciekawszy, najbardziej budujący czas w moim życiu. Teraz za tym tęsknię.
A końca świata, faktycznie, nikt nie zauważył ;-) Może z czasem ...
Wesołych Świąt, Moniko! :<3:

Również lubię być sama z sobą, choć nie jestem. Mówią, że Ci którzy lubią być sami, są egoistyczni, nie zgadzam się, nie jestem egoistyczna.

Wracając do wiersza, podoba mi się, zwłaszcza druga.

Pozdrawiam Mario -

Monika_S pisze:a jednak wciąż tak trudno
przebywać nam sam na sam ze sobą

człowiek zwierzęciem stadnym jest, więc może mu być trudno samemu ze sobą,
myślę jednak, że czasem wskazane jest pobyć ze sobą sam na sam, przemyśleć coś, zastanowić się nad czymś albo po prostu odpocząć,

pozdrawiam, Moniko