Bez erraty

[Marcin Sztelak]

Żegnaj laleczko;
Nic się nie zmieniło, nadal jesteśmy
obłąkani. Z bluźnierczą nutką pro – kreacji.

Na przegranych pozycjach zapisujemy słowa
w dzienniczku ucznia, wyciągach bankowych
i testamentach.

Później śnią nam się cudze życia, od świtu
zdajemy sobie sprawę z ograniczenia przestrzeni.
Ukrytej w środku półpustej filiżanki.

Kiedy budzi się śmiertelność zbieramy próbki
granitu. Nadchodzą epitafia pomiędzy odcinkami
renty.

Clue karmienia gołębi, aż pewnej nocy pozostaje
ograna puenta:

Żegnaj laleczko.

[Ewa Włodek]

ano, właśnie - zycie mamy jedno i errata nie jest przewidziana - choć sa i tacy, którzu uważają, że jest, tylko wiele trzeba się napracować w kolejnych wcieleniach...
:oki:
uśmiechy posyłam liczne...
Ewa

[Latima]

*w dzienniczku uczniA// dlaczego pro - kreacji ? ( z myślnikiem zmienia zupełnie sens, ale wtedy nie jest bluźnierczą nutką). Po przestrzeni chyba bez kropki. ( siecze tekst)
jeszcze coś wg mnie :Clue - karmienie gołębi. Pewnej nocy....

Rozważania trafne, ale dla mnie spłyciłeś pointę doimentnie, La

[Elunia]

Jeśli wyliczasz gdzie jest zapisane - to powinno być "w dzienniczku ucznia"

od świtu
zdajemy sobie sprawę z ograniczenia przestrzeni.
Ukrytej w środku półpustej filiżanki.

a ten urywek - jest super
pozdrawiam

[anastazja]

Tak, już czytałam, gdzieś indziej Marcinie. Piękne są Twoje rozważania.

Pozdrawiam :-)

[Mariola Kruszewska]

zapisujemy słowa
w dzienniczku ucznia, wyciągach bankowych
i testamentach.

Życie trzask-prask i napis na płycie granitowej.

[Bożena]

a czasem chciałoby się coś poprawić- nawet niekiedy nawet można- tyko czas tak szybko leci- i żegnaj- :oki: