Po ciemku

[Jan Stanisław Kiczor]

Po ciemku

Choć pewnie jest dziś rzeczą niepotrzebną,
Czuwanie ciała w bolesnym półmroku,
Zmęczone oczy ujrzały niejedno,
Zanim w gościnę zaprosił się spokój.

I nie jest jaśniej, choć na pewno ciszej
Chłód pełznąc z kątów ciało pooplatał,
Czasami jakieś drżenie rozkołysze,
Na zieleń wiosny czy obłoki lata.

Wstrzymuję oddech gdy szept spoza ściany,
Narasta falą obcej namiętności,
Znacząc granice czasów dokonanych
W bezsłowiu pragnień, wśród treści bieżących.

W tej gmatwaninie upadków i wzlotów
Sny podwojone spływają na ziemię,
Zbudzony słyszę w ścianach jęk chichotu:
Z czego, lub z kogo? Wie ktoś? Bo ja nie wiem.


.

[Leon Gutner]

Od lat chodzi za Leonem przeświadczenie że wiele doskonałych rzeczy rodzi się nocą .
Zwłaszcza jeśli chodzi o pisanie .

Dobrze było się porozglądać wśród bieżącej treści powyższego wiersza :-)

Z uszanowaniem L.G.

[Liliana]

Zbudzony słyszę w ścianach jęk chichotu:
Z czego, lub z kogo? Wie ktoś? Bo ja nie wiem.

chyba to chichot losu, coś pewnikiem nie po jego myśli, Janie, :-)

[perełka]

Hm...co te ściany widziały Janie?.. że tak chichoczą?
w ciemności różnie bywa...wiem cos o tym

ale sąsiadów niech peel nie podsłuchuje...toz nie uchodzi! :P
z przyjemnością ( ogromną) jak zwykle

[niepozorny]

I nie jest jaśniej, choć na pewno ciszej
Chłód pełznie z kątów , bo nie chronią mury.
Czasami, któreś drżenie rozkołysze,
zielenią wiosny lub lata lazurem.

Spodobał mi się wiersz, Janie, więc spróbowałem inaczej ugryźć ten "chłód", widząc, że ciągle przy tej zwrotce "majstrujesz". Wierzę, że sobie poradzisz, bo nie warto oszukiwać rzeczywistości. Łączę pozdrowienia. :oki:

[Ewa Włodek]

ciemność - ano, to taki czas, który ukrywa to, co fizyczne, a wyostrza to, co zmysłowe i umysłowe. W ciemności wraca do nas wszystko, to, co sobie w świetle dnia było gdzieś odległe, w nocy słyszymy i własne myśli i oddechy za ścianą. Cóż - magia nocy, czasem biała magia, czasem - czarna...Lubię takie nastroje i takie pytania, jak to w poincie...
:-) :-) :-)
serdeczność posyłam...
Ewa

[maybe]

Po ciemku czasem lepiej się widzi. Refleksyjnie, spokojnie, Ładnie. Jak to u Jana zazwyczaj.

[Jan Stanisław Kiczor]

Dziękuję Wszystkim za czytanie i komentarze.

Pozdrawiam

[Mariola Kruszewska]

Jęk chichotu - ciekawe, jak to brzmi... :roll: Chyba upiornie. ;-)

[biedronka basia]

:-)

byl sobie chichotek
chichotek łaskotek
mieszkał... nikt nie wie gdzie

zwyczajem chichotów
poetów łaskotał

kto jest poetą ten wie;)

[stary krab]

Któż się nie zmagał z tematem snu. A mnie to tylko prozą się udało. ;-)

[Julka]

JSK

W tej gmatwaninie upadków i wzlotów
Sny podwojone spływają na ziemię,
Zbudzony słyszę w ścianach jęk chichotu:
Z czego, lub z kogo? Wie ktoś? Bo ja nie wiem.

No ja już teraz wiem i wiem czym się charakteryzuje Twoje pisanie.

[Jan Stanisław Kiczor]

No ja już teraz wiem i wiem czym się charakteryzuje Twoje pisanie.

To wspaniale, bo ja jeszcze nie wiem...

Pozdrawiam.

[Ania]

Janie...jak zawsze z wielką przyjemnością

[iskierka]

Spodobał mi się wiersz,
tak jak wszystkie pana
bardzo dobrze się je czyta